این وضعیت _ که البته وضعیت درستی هم بود، نادرست نبود، باید از پیغمبر (صلی اله علیه و آله) قبول کرد «مآ ءاتیکم الرسول فخذوه و ما نهیکم عنه فانتهوا»1 _ نتیجه‏اش این شد که عده‏ای که از گفتار و اعمال و کردار پیغمبر مطالبی را نقل می کنند، بشوند سررشته‏دار فکر و فرهنگ و عقیده و در نتیجه عمل مردم مسلمان، و بالطبع یک چنین وضعی به وجود آمد. در چنین وضعی برای قدرت های زمان، مخصوصا قدرت های باطل، امکان بهره‏برداری از این وضعیت و این قبول و اعتراف مردم خیلی به وجود می‏آید. یک قدرتی که براساس باطل حکومت می کند و برطبق ملاک ها و معیارها و ارزش های اسلامی به قدرت نرسیده، بلکه بر طبق ملاک های جاهلی و ارزش های