اتوره آرکو ایسیدورو بوگاتی طراح و تولیدکننده خودرو ایتالیایی تبار فرانسوی و بنیان گذار و مالک خودروسازی بوگاتی پانزدهم سپتامبر 1881 در میلان زاده شد و در خانواده ای هنرمند پرورش یافت. در سال های پایانی قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، بوگاتی در راستای تولید خودرو بسیار کوشید و توانست خودرویی با دو سیلندر تولید کرده و با آن در یک رالی برنده شود.

این اتفاق انگیزه او را بالا برد تا دو سال بعد خودرویی با چهار سیلندر تولید کند. او کارخانه خودروسازی خود را در 1909 میلادی در شهر آلمانی نشین مولزایم واقع در استان آلزاس فرانسه به منظور تولید خودروهای سفارشی تاسیس کرد. در 1910 اولین خودروی ارتقایافته خود با نام تایپ 13 را تولید کرد و نمونه های مختلفی از آن را با اسامی مختلفی چون تایپ 22 تا سال 1920 روانه بازار کرد. در 1912 از خودروی لوکس خود با نام تایپ 18 رونمایی کرد؛ خودرویی که می توانست به سرعت180 کیلومتر در ساعت برسد و صد اسب بخار قدرت داشت. با وقوع جنگ جهانی اول کارخانه بوگاتی به دستور مالک آن تعطیل شد و اتوره به میلان رفت. در طول جنگ، بوگاتی با ارتش فرانسه برای تولید پیشرانه های هواپیماهای نظامی همکاری کرد. با پایان جنگ خودروسازی بوگاتی تولیدات خود را از سر گرفت و از جمله موفقیت های آن می توان به کسب چهار مقام نخست در مسابقات اتومبیل رانی برشیا، توسط چهار خودروی بوگاتی تایپ 13 اشاره کرد. در 1920 شرکت مزبور محصول لوکس دیگری با نام برشیا 23 را به صورت انبوه وارد بازار کرد و تا شش سال بعد موفق به فروش حدود 2هزار دستگاه از این مدل شد. در 1922 خودروسازی یاد شده یک خودروی اسپرت دو نفره با نام «تایپ 30 تورر» تولید کرده و تا شش سال بعد موفق به فروش 600 دستگاه از آن شد. سال 1924 را باید نقطه عطف خودروسازی بوگاتی برشمرد زیرا تایپ 35 که مخصوص مسابقات اتومبیل رانی بود و در این سال تولید شد تا ده سال بعد موفق به کسب 2 هزار قهرمانی در رقابت های مختلف شد. بعدتر بوگاتی به دلیل مشکلات مالی به پاریس مهاجرت کرد و پسرش جین عهده دار مسوولیت های او در کمپانی شد تا تحت نظر وی بوگاتی تایپ 57تولید و در 1934 روانه بازار شود. اما جین بوگاتی در 1937 و هنگام آزمایش مدلی مسابقه ای از تایپ 57 درگذشت. پس از درگذشت او و در زمان جنگ جهانی دوم کارخانه وسایل نقلیه جنگی تولید می کرد. اتوره بوگاتی هم به بوردو رفت تا بر روی چند پروژه کار کند و سپس کارخانه ای دیگر در حوالی شهر پاریس راه اندازی کرد و با کمک پسر دیگرش، رولند، تایپ 73 با موتور 1500 سی سی را طراحی و تولید کرد. اتوره بوگاتی در اوت 1947 درگذشت.

جرارد لئون کافسجیان بازرگان و نیکوکار آمریکایی ارمنی تبار بود که بنیاد خانواده کافسجیان، بنیاد موزه کافسجیان و مرکز هنرهای کافسجیان را تاسیس کرد. او در 26 آوریل 1925 در نزدیکی بروکلین به دنیا آمد؛ خانواده او در جریان نسل کشی ارامنه توسط دولت عثمانی، به آمریکا کوچیده بودند. پس از پایان تحصیل، در جریان جنگ جهانی دوم به عنوان ملوان در کشتی آمریکایی کارسر سوم خدمت کرد.

 این کشتی در سال های 1943 و 1945 فعالیت های گسترده ای در زمینه نقشه برداری دریایی در حوزه اقیانوسیه به خصوص در گوادال کانال و سایر جزایر سلیمان انجام داد. کافسجیان همچنین در ماموریت خارجی یو. اس. اس. آندرس در سال های 1945-1944 خدمت کرد که در واقع یک ناوشکن دنبال رو (که ناوگان بازرگانی را همراهی می کند و از ناوشکن معمولی کوچک تر و آهسته تر است) بود. در بازگشت از جنگ با پرستار کلئو توماس، که در دوران جنگ با وی آشنا شده بود، ازدواج کرد. پس از آن موفق به اخذ بالاترین مدارج دانشگاهی در رشته های اقتصاد و دانش حقوق شد و کار خود را به عنوان یک ویراستار حقوقی از انتشارات «وست» در نیویورک شروع و خیلی زود پله های ترقی را در این شرکت طی کرد. در سال 1996 و با فروش «وست» به انتشارات تامپسون آن را ترک کرد تا به گفته خودش، به ارمنستان کمک کند؛ کشوری که پس از صدها سال مستقل شده بود. در این راستا بنیاد خانواده کافسجیان را تاسیس کرد تا از طریق آن بیش از 128 میلیون دلار به پروژه های ارمنستان کمک کند. سرمایه گذاری های او شامل تلویزیون های خصوصی «ارمنستان» و «ارم نیوز»، گروه خدمات مالی «کاسکید»، بخش املاک و مستغلات و انرژی های تجدیدپذیر بود که البته در نهایت همه آنها فروخته شدند. او تمام سودهای حاصل از این فعالیت ها را مجددا در کشور ارمنستان و در راستای توسعه بیشتر سرمایه گذاری می کرد. 

در اوایل دهه 2000 کافسجیان، مکانی به نام «کاسکید: آبشار» را که از دوران شوروی در پایین شهر ایروان باقی مانده بود به طور کامل بازسازی کرد و با باز سازی کامل، آن را به نام «مرکز هنرهای کافسجیان» در 2009 افتتاح کرد. اما از تاسیس موزه نسل کشی ارامنه در واشنگتن به دلایل سیاسی بازماند. کافسجیان سه فرزند داشت و در 15 سپتامبر 2013 در سن 88 سالگی درگذشت.