روز جهانی آلزایمر باعث شد در توییتر فارسی کاربران هشتگ «آلزایمر» را داغ کنند. آنچه می خوانید منتخبی از این توییت هاست: 

«یک نوع آلزایمر هم هست که فقط مادران دارن، اونم اینطوریه که شما بدترین کارا رو در حقشون انجام می دید اما یک ساعت بعدش، همه چی رو فراموش میکنن»، «برای به چالش کشیدن ذهنتون چیکار میکنین؟ راهکار بدین دارم آلزایمر میگیرم البته شروع کردم جدول حل کردن»، «هنرمند امریکایی William Utermohlen، در سن 61 سالگی (سال 1995) میفهمه که مبتلا به بیماری آلزایمر هست و از اون به بعد هر سال سعی میکنه چهره خودش رو بکشه. و به نظرم بیشتر از اینکه چهره خودش رو بکشه چهره این بیماری وحشتناک رو کشیده، به راستی که آلزایمری ها دو بار میمیرن»، «پدر بزرگم مداح بود، اواخر عمر آلزایمر گرفت، حتی یه کلمه حرف نمیزد و هیچکی رو نمی شناخت، هیئت شون شب عاشورا اومدن جلوی در خونه عزاداری. پدربزرگ اشک می ریخت و نوحه ای که همیشه آخر هئیت میخوند و زمزمه می کرد. پدربزرگ حسین (ع) رو فراموش نکرده بود!»، «آلزایمر فقط یه اختلال یا بیماری نیست، تجربه تنهایی پس از مرگه در بین زندگان»، «آلزایمر... درمان ترین درد این دوران من!»، «مامانم به بابام گفت: بیا بریم خارج، بابام گفت: نه، نمی تونم بابام رو بذارم برم. مامانم گفت: بابات که آلزایمر داره نمی دونه تو پسرشی، بابام گفت: من که می دونم اون پدرمه. این وسط ساره بیاتم اومد پرستاری بابابزرگم که طبق معمول یه سری دردسر ایجاد کرد. آخر سر هم معلوم نشد چی شد»، «هر ترسی فوبیا نیست، هر غم و غصه ای افسردگی نیست، هر فراموشی ای آلزایمر نیست، آقا هر خاطره ای اسمش نوستالژی نیست»، «آلزایمر ندارم، بعضی چیزهارو از قصد فراموش می کنم»، «عزیز چندین ساله که با آلزایمر زندگی می کنه، هیچ خاطره ای از دنیا و تصویر شفافی از آنچه اتفاق می افتد ندارد. چند ماه قبل حالش خیلی بد بود، مراقبت ویژه کردند. امروز پرستار جدید فیلمی فرستاد که هر روز ساعتی با هم شادی می کنند»، «چقدر باید از زندگی کردن یاد بگیریم. چقدر باید زندگی کنیم»، «آیا این غمگین ترین مصرع ادبیات فارسی نیست؟ دیدمش، گفتم منم، نشناخت او»، «کیومرث پوراحمد توی کتاب آلزایمر یه جا نوشته بود که: اسمتو یادم رفته اما یادمه که خیلی دوست داشتم...»