از در ورودی ساختمان به حیاط، به اندازه هشت پله راه است و بعد ماییم و حوض آبی رنگی که قلب تپنده حیاط است. حوض خالی است، اما این چیزی از خوش سلیقگی اهالی قدیمی خانه کم نمی کند. مرد نگهبان، کمی جلوتر از حوض، ما را به سمت زیرزمین راهنمایی می کند؛ فضایی که حالا شکل و شمایلی شبیه یک موزه واقعی دارد. مرد می گوید: «اینجا قبلا حکم یک طبقه جداگانه را داشته و در اصل خانه با این زیرزمین دو طبقه می شده و اینجا حالت انبار داشته. یک چایخانه کوچک هم داشته و بعدها که قرار شد اینجا موزه شود آن را بازسازی کردند. درها برداشته و یک فضای مستقل و بزرگ برای به نمایش گذاشتن آثار درست شد.»

اعتبارنامه ریاست جمهوری، یکی از اشیای ارزشمند این قسمت از موزه است؛ اعتبارنامه ای که گواهی می دهد محمدعلی رجایی با 12 میلیون و 770 هزار و 50 رای معادل 3/88 درصد کل آرا در دومین دوره انتخابات ریاست جمهوری و در تاریخ دوم مرداد 1360 به ریاست جمهوری رسیده است؛ سندی ارزشمند که به تاریخ دهم مرداد 1360 مهر و امضا شده و در کنار تصویری از مراسم اهدای اعتبارنامه در جماران، مرکز توجه بازدیدکننده هاست؛ کمی آن طرف تر، فنجان مخصوص شهید رجایی، قلم استنسل مخصوص و گلوله ای که از اسلحه او شلیک شده، اشیای دیگری هستند که هرکدام رد و نشانی از مردی دارند که از یازدهم مرداد 1360 رخت ریاست جمهوری پوشید و 29 روز بعد، در 8 شهریور  در ساختمان نخست وزیری به شهادت رسید.