یکی از روزهای گرم تابستان سال 1370 زن جوانی نگران و مستاصل در حالی که دختر 6 ساله اش را در آغوش گرفته بود وارد بیمارستانی در خیابان امیریه تهران شد.

دخترک در تب می سوخت و صدای ناله هایش صبر و طاقت را از مادر گرفته بود. زن جوان گریه می کرد و بدن نحیف فرزندش را که از شدت تب دچار تشنج شده بود به سینه اش می فشرد. دخترک از چند روز قبل دچار تب و بیماری شده بود اما از آنجایی که پدرش از ماه ها قبل برای کار به کشور ژاپن رفته و او و مادرش را در این شهر بزرگ بدون پول و حامی رها کرده بود مادر به خاطر بی پولی نمی توانست بچه را برای درمان به دکتر ببرد اما وقتی دختر کوچولو تشنج کرد و بین مرگ و زندگی