برای برخی منتقدان و علاقه مندان سینما فیلم گذرگاه تاریک بهترین فیلم کارگردانش، دلمر دیوز نیست. آنها از تماشای فیلم های وسترن او (قطار سه و ده به یوما، تیر شکسته و...) بیشتر لذت می برند. اما این همگانی نیست و عده ای نیز با تمام نقایصی که در فیلمنامه گذرگاه تاریک وجود دارد فقط ستایشگر بازی همفری بوگارت در این فیلم نیستند. برای آنها چهل دقیقه اول فیلم که در آن وقایع را از دید شخصیت اصلی فیلم (بوگارت) می بینیم، اتفاق خوبی برای سینماست. اتفاقی که می تواند در ادامه فیلم هایی با اینچنین فرمی، به فراخ شدن دنیای سینما کمک کند. البته این نگاه نسبتا نو به معنای تجربی شدن فیلم دلمر دیوز و ورود این فیلم به لیست فیلم های فاقد داستان سرراست نیست.