پاشنه را ورکشیده، زیپ گان سفید یک تکه را کشیدیم تا زیر گلو، کلاهش را توی این آفتاب گذاشتیم سرمان، دستکش سبز لاتکس را دست کرده و شر شر عرق را به جان خریدیم و پشت سر کامیون ها شیب راه را گرفتیم و رفتیم بالا، از کنار هزاران کیلو زباله بدبو و در حال پوسیدن گذشتیم، چشم دوختیم به سگ های ولگرد، به هزاران پرنده که به طمع خوردن آشغال بال می زدند، رسیدیم به یک تپه پنج متری، یال تپه را گرفتیم و رفتیم بالا، رسیدیم به کامیون ها که عفونت جابه جا می کردند و ایستادیم کنار بولدوزرهایی که عفونت ها را هل می دادند پایین تپه، روی زمین های آفتاب خورده عایق بندی شده . ما ایستاده بودیم در نقطه صفر مرزی، مرز بین شهر