منوچهر آتشی را بیشتر به شعر می شناسیم؛ البته اشعار سترگ او این جایگاه را برای او در اذهان فرهنگ دوستان به ارمغان آورده است، اما باید گفت که علاوه بر وجهه شعری، یکی از جنبه های مهم زندگی آتشی، وجهه روزنامه نگاری اوست. در شرایطی که فضای اجتماعی و فرهنگی کشور همچنان مرعوب و سرخورده از کودتای 28 مرداد 1332 است، آتشی در کافه «فردوسی» با شاعران و نویسندگانی مانند جلال آل احمد و یدا... رویایی آشنا می شود؛ همین طور با نصرت رحمانی که آن زمان مسوول صفحه شعر مجله «فردوسی» بود. طبیعی است که این دیدارها و آشنایی ها، بر دامنه روابط و فعالیت های بعدی اش در وادی مطبوعات، تاثیر زیادی داشتند اما آتشی همچنان تا سال 1338 در بوشهر زندگی می کند.