برخی می پرسند چرا تئاتر ما در جهان شناخته نشده و طبیعتا آثار ما در لیست آثاری که در حوزه جنگ در سطح جهانی جایی پیدا نکرده اند. برای پاسخ به این پرسش باید نکته هایی را در نظر گرفت و اصلی ترین نکته آن است که بدانیم لازمه تبادل فرهنگی با دنیا در هر حوزه ای، ایجاد شرایط و بسترهاست و اگر چنین بستری وجود نداشته باشد ما از این بخش بیرون می افتیم. البته این موضوع فقط به تئاتر برنمی گردد و حوزه های دیگری مثل شعر و ادبیات و... را شامل می شود که از بحث دور است. یک نمونه موفق برای این موضوع، سینماست و دوستان دغدغه مند می توانند سینمای ایران را که برای دنیا (و البته اهل سینما و نه مخاطب به صورت عام و گسترده)