چند سال قبل درپی آن بودم که نکته ای را با یکی از عالمان بزرگ دینی در میان بگذارم و خطری را که احساس می کردم در کمین است به محضر ایشان یادآوری کنم. اما، هشدار از جانب این حقیر به فقیهی وارسته و عالمی برجسته شرط ادب نبود. در این اندیشه بودم که به لطف خدای مهربان داستانی به ذهنم خطور کرد. آن داستان را مقدمه یادداشتی کردم که امروز در بیان نکته دیگری از همان دست تکرارش می کنم؛

«در سوره مبارکه «نمل» به ماجرای هدهد و خبری که برای حضرت سلیمان(ع) آورده بود، اشاره شده است. در کلام خدا آمده است که وقتی سلیمان(ع) در میان پرندگانی که با او بودند، هدهد را ندید، برآشفت و گفت: «ما لی لا اری الهدهد ام