علی رهبری، موسیقیدان و رهبر ارکستر درباره مدیران خانه موسیقی ایران گفت: زمانی که 15 سال پیش پس از 30 سال به ایران بازگشتم، با دوستانی که در خانه موسیقی ایران هستند آشنا شدم و حتی در چند جلسه نیز با آنها شرکت کردم که بعد از مدتی ایران را ترک کردم. 10 سال بعد که دوباره به ایران بازگشتم، با تعجب دیدم هنوز همان افراد در خانه موسیقی مشغول هستند که این امر برای من عجیب بود. زیرا در هر کشوری که رفته بودم، مسوولان پس از چهار یا پنج سال، عوض می شدند.

رهبری تصریح می کند: اهالی خانه موسیقی در همه جا هستند؛ از صداوسیما گرفته تا دانشگاه ها و برای همه چیز تصمیم می گیرند. زمانی که از نزدیک دیدم این افراد در همه چیز دخالت می کنند و حتی قصد دخالت در برنامه ارکستر سمفونیک تهران را نیز دارند، از خانه موسیقی خارج شدم. این موسیقیدان افزود: یکی از کارهای جالب اعضای خانه موسیقی این است که هر چند یک بار به صف انتقادکنندگان از وزارت فرهنگ و ارشاد و دولت می پیوندند؛ یعنی انتقاد از کار شوراها و مشاوران تصمیم گیرنده ای که یا خودشان یا دوستانشان بوده اند. وگرنه وزیر و معاونانشان خود به خود درباره موسیقی تصمیمی نخواهند گرفت.

رهبری درباره راه حل پیشنهادی خود برای بهبود اداره خانه موسیقی بیان کرد: محیط تصمیم گیری در ایران بوی نفتالین می دهد و قدیمی است. در دنیای ورزش و نوازندگی موسیقی، هر چه سن فرد بالاتر می رود، کارآیی او پایین می آید و باید کنار بروند. ولی در ایران ریش و موی سفید ارزش افراد را بالا می برد. یک نویسنده مطرح اتریشی می گوید افراد تا 18 سالگی تمام استعداد خود را نشان می دهند و از آن به بعد آنچه را که بوده اند، چند برابر بیشتر نشان می دهند. ولی در ایران کسانی داریم که در 18 سالگی بسیار ضعیف بوده اند و هرچه که بزرگ شده اند ارزش بیشتری خلاف استعداد نداشته خود پیدا کرده اند. خانه موسیقی باید متشکل از افراد جوان تر شود البته درست است که می توان از تجربه یک هنرمند بااستعداد که سن بالاتری دارد استفاده کرد، ولی افرادی که در خانه موسیقی هستند در جوانی هم هنرمندان مطرحی نبوده اند.