نسبت سال های حضور انسان هوشمند خودآگاه (Homo sapiens) روی زمین به عمر این سیاره بسیار اندک است و این در حالی است که اطلاعات امروز ما از زندگی این گونه به دوره پس از ابداع خط و نگارش تاریخ برمی گردد که طبعا بخش بسیار ناچیزی از این تاریخ نسبتا طولانی است. بخشی از منابع موجود در ارتباط با شناخت تاریخی ما از انسان را محتوای هنری بازمانده از او تشکیل می دهد. این سوال اساسی سال ها فکر مرا و احتمالا جستجوگران بسیاری را به خود مشغول کرده که چرا بشر با هنر سر وکار دارد؟ اندیشمندان و هنرمندان فراوانی کوشیده اند ماهیت هنر را تعریف کنند و به معنای واحدی دست یابند؛ اینکه تا چه اندازه موفق بوده اند و انسان