لوی اشتراوس (Levi Strauss) بازرگان آمریکایی-آلمانی و موسس نخستین شرکت تولیدکننده شلوارهای جین آبی رنگ بود. شرکت وی با نام «لیوای اشتراوس اند کو: Levi Strauss & Co» (لیوایز) کار خود را در 1853 در سان فرانسیسکو کالیفرنیا آغاز کرد. اشتراوس در 26 فوریه 1829 در بوتنهایم پادشاهی باواریا در کنفدراسیون آلمان زاده شد. در 18 سالگی همراه با مادر و دو خواهر خود روانه آمریکا شد تا به دو برادر خود یونس و لوییس بپیوندد که از پیش یک عمده فروشی خشکبار و منسوجات در نیویورک داشتند.

خواهر وی به نام فانی و شوهرش، دیوید استرن به سنت لوئیس میسوری رفتند اما لوی رهسپار لوییز ویل کنتاکی شد تا در آنجا فروشنده اجناس برادران خود شود. وی در 1853 شهروند آمریکا شد. خانواده تصمیم گرفتند تا شعبه ای از فروشگاه خود را در ساحل غربی، در سان فرانسیسکو افتتاح کنند؛ جایی که کانون هجوم جویندگان طلا طی آن سال ها بود. خانواده، لوی را به عنوان نماینده خود برگزید و او با گرفتن یک کشتی بخار رهسپار سان فرانسیسکو شد. او در اوایل مارس 1854 به مقصد رسید و به خانواده خواهرش پیوست. اشتراوس بنگاه خود را با نام «لوی اشتراوس اند کو» افتتاح کرد و شروع به وارد کردن کالاهای مرغوبی مانند پوشاک، تختخواب، شانه، کیف دستی و دستمال از بنگاه برادران خود در نیویورک کرد. در عین حال اشتراوس چادر و بعدتر شلوارهای کارگری هم تولید می کرد. خیاطی به نام ژاکوب دیویس یکی از مشتریان وی بود که طی سال های 2-1871 برای استحکام بیشتر شروع به دوخت شلوارهای کار مردانه با لبه ها و دکمه های فلزی کرده بود و از مخترعان شلوار های جین با دکمه های فلزی در 1871 به شمار می رفت. به این ترتیب اشتراوس با همکاری وی کار و بار خود را برای تولید این نوع شلوار آغاز کرد و همراه با وی روش جدید تولید شلوارهای کار موسوم به «جین» را در 1873 به ثبت رساند. این ثبت اختراع در زمینه استفاده از میخ پرچ مس و افزایش دوام جیب های شلوار با پارچه «دنیم» بود. این دو شریک کارخانه بافندگی «آموسکیگ» در نیوهمپشایر را خریداری کرده و رسما اولین سری از شلوارهای جین را تولید کردند. لوی اشتراوس تا پایان عمر مجرد ماند و در 26 سپتامبر 1902 در سان فرانسیسکو بدرود حیات گفت. خواهرزادگان وی یاکوب، زیگموند، لوییس و آبراهام استرن، ثروت او را که در آن هنگام بالغ بر 174 میلیون دلار (به نرخ امروز) بود به ارث بردند.

تامیر ساپیر (Tamir Sapir) با نام اصلی تمور سپیاشویلی، بازرگان و سرمایه گذار آمریکایی-گرجستانی بود که در دهه 80 میلادی مبادله هنگفتی از کودهای شیمیایی را در مقابل نفت با شوروی ها انجام داد. او از این راه ثروت زیادی به دست آورد و آن را در حوزه املاک نیویورک سرمایه گذاری کرد؛ تا جایی که در سال 2008 چهارصدمین ثروتمند آمریکا نام گرفت و مجله فوربس در 2010 در فهرست میلیاردرهای خود او را با ثروتی بالغ بر 4/ 1 میلیارد دلار، هفتصد و بیست و یکمین ثروتمند جهان نامید.

تمور سپیاشویلی به سال 1946 در تفلیس در خانواده ای یهودی به دنیا آمد. پدرش در اتحاد شوروی سرگرد ارتش بود. ساپیر در دهه 70 در دانشگاه دولتی تفلیس شروع به تحصیل در رشته روزنامه نگاری کرد اما در پی مرگ پدرش مجبور به ترک تحصیل و کار کردن شد. کار خود را در حوزه درخواست های مهاجرت یهودیان شوروی شروع کرد و سپس به فلسطین اشغالی و از آنجا به لوییزویل کنتاکی در آمریکا مهاجرت کرد. در آنجا زبان انگلیسی آموخت و مشاغل مختلفی چون سرایداری، رانندگی اتوبوس و باربری را آزمود. سپس به نیویورک رفت و راننده تاکسی شد و یک مغازه الکتریکی افتتاح کرد. ساپیر شروع به تماس با هیات های تجاری شوروی در نیویورک کرد و در برابر فروش وسایل برقی، پوشاک و پوتین از آنها نفت و فرآورده های نفتی می خرید و سپس آنها را به شرکت های آمریکایی می فروخت. وی با سرمایه گذاری در بازار املاک منهتن طی دهه 90 توانست در سال 2002 یک میلیاردر شود. از او به عنوان «راننده تاکسی میلیاردر» آمریکا یاد شده است.

در پی تخطی یک پالایشگاه روسی از مفاد قراردادی با سامیر که براساس آن پالایشگاه یاد شده ملزم به انتقال فرآورده های نفتی در برابر دریافت تجهیزات شده بود، سامیر یک دعوی حقوقی در مسکو طرح کرد و در 2005 رای به نفع وی صادر شد اما نتوانست 28 میلیون دلاری که کمپانی روس ملزم به پرداخت آن شده بود را دریافت کند. ساپیر از سرمایه گذاران و مشارکت کنندگان پروژه های ساخت وساز در محله «ترامپ سوهو» منهتن در سال 2006 بود. ساپیر دو بار ازدواج کرد و پنج فرزند داشت که برخی از آنان دوستی نزدیکی با ولادیمیر پوتین، دونالد ترامپ و جرد کوشنر دارند. تامیر ساپیر در 26 سپتامبر 2014 در سن 67 سالگی درگذشت.