کلمه جنگ برای اغلب کسانی که از مرز 50سالگی گذشته اند و امروز گرد پیری بر رخسارشان نشسته است، معنای فراوانی را تداعی می کند. برای آنها که جوانی شان در دهه 60 رقم خورده، جنگ واقعیتی انکارپذیر بود، بسیاری از آنها جنگ را فرصتی دیدند و با شوری الهی جبهه را مامن خود کردند تا حماسه ای بیافرینند. مردانی که با جانبازی خود، سرود شیرین فتح المبین و والفجر 8 را نواختند تا راه بیت المقدس را باز کنند. اما پایان جنگ و زندگی رزمندگان حکایتی دیگر نیز دارد و تلخی آن بسیار بیش از شیرینی های آن است؛ به خصوص زمانی که سخن شهید باکری را درباره جنگ بشنویم که گفته است: «زمانی که جنگ تمام می شود، رزمندگان به سه دسته