گفتم اندر زبان چو درنامد

اینت گویای بی زبان که منم مولوی

خیال اینکه حق مطلب در باب اهمیت مولوی در مقام شاعر را می توان در یادداشتی مختصر ادا کرد، «قولی است خلاف دل در آن نتوان بست». آنچه در پی می‎آید، با وامداری نویسنده این یادداشت از محفوظات مزجاه خود، اشاراتی است بداهه به چند مولفه در شعر مولوی که او را -به باور این قلم- به یکی از سه شاعر مهم شعر کلاسیک فارسی بدل می کند. اگرچه بخشی از مولوی، حکمت اوست، یعنی هم او که در مثنوی معنوی می بینیم و همین طور بخش دیگر عارفی است که در جای جای آثارش و ازجمله در غزلیات شمس آشکارا از پرده برون می‎آید و خود را در کنار دیگر وجوه مولوی می‎نمایاند