همچنان که از حال بعضی طلبه مشاهده می شود و اطبا ارواح اعتراف به عجز از معالجه اش کرده اند ، چنانچه اطبا ابدان اقرار کرده اند به عجز از معالجه بعضی مرض های مزمنه و ازاین جهت حضرت عیسی علی نبینا و آله و علیه السلام فرمودند که: «من از معالجه «اکمه» و «ابرص» عاجز نیستم ولی از معالجه احمق عاجزم» و سبب آن این است که مادامی که آدمی نداند که جاهل است ، به نقصان خود برنمی خورد و درصدد تحصیل علم برنمی آید ، پس در ضلالت و گمراهی باقی می ماند و علامت این صفت مهلکه و کیفیت شناختن آن ، آن است که آدمی ، طایفه ای (برخی) از مطالب و استدلالات خود را بر جمعی از معروفین به استقامت سلیقه ومنزهین از عصبیت و تقلید عرض نموده اگر ایشان او را تصویب نمودند از جهل مرکب بری و اگر تخطئه نمودند و او خود «مذعن» نباشد به این مرض مبتلا خواهد بود و به یک مطلب و یک استدلال اکتفا در شناختن این مرض نمی توان کرد .