سال 1355 گروهی به نام کهفی ها توسط اکبر گودرزی تاسیس شد که سال 1356 از آنجا که خودش را جداکننده حق از باطل می دانست، نام گروه را به فرقان تغییر داد. گودرزی هنوز دیپلم خود را نگرفته بود که کلاس تفسیر قرآن در تهران برگزار کرد و جوانان را به دوری از روحانیت مخصوصا مرتضی مطهری ترغیب می کرد، چرا که آیت الله مطهری کتاب «علل گرایش به مادیگری» را در پاسخ به کتاب التقاطی «توحید» اکبر گودرزی نوشت. کینه فرقان از آیت الله مطهری سرانجام در 11 اردیبهشت 1358 جلوه کرد و محمدعلی بصیری، حمید نیکنام و وفا قاضی زاده عازم خیابان فخرآباد شدند تا ایشان را ترور کنند. ساعت ده و سی دقیقه شب آیت الله مطهری از منزل یدالله سحابی در کوچه امین الدوله خارج شد و دقایقی بعد هدف گلوله مهاجمان قرار گرفت. اما ترور آیت الله مطهری اولین ترور بعد از انقلاب نبود. جوخه های ترور فرقان 8 روز پیش از او سپهبد محمدولی قرنی رئیس ستاد مشترک ارتش را به شهادت رسانده بودند. فرقانی ها که در بهمن 1357 سلاح های زیادی را انبار کرده بودند، فروردین 1358 شعار مبارزه با مثلث «زر و زور و تزویر» دادند تا سران انقلاب را حذف کنند. گروه فرقان 3 اردیبهشت حمید نیکنام را به در منزل سپهبد قرنی فرستاد و نیکنام وارد خانه او شد و در حیاط خانه وی را با کلاشنیکف به رگبار بست. آنها روز جمعه 4 خرداد 1358 به منزل اکبر هاشمی رفسنجانی هم رفتند. اما با واکنش همسر ایشان، هاشمی از ترور جان سالم به در برد مثل محسن بهبهانی مجری برنامه های مذهبی تلویزیون که ترور وی هم شکست خورد. اما حاج تقی طرخانی بنیانگذار مسجد قبا که سوژه بعدی گروه اکبر گودرزی بود در 17 تیر 1358 به شهادت رسید.

گروه فرقان حتی از ترور حسین مهدیان حامی دکتر علی شریعتی هم نگذشتند. مهدیان که پس از تعطیلی حسینیه ارشاد، جلسات دکتر شریعتی را در منزل خودش برگزار می کرد به اتهام سرمایه دار بودن و مدیرمسئولی روزنامه کیهان 4 شهریور 1358 هدف ترور قرار گرفت. اما از آنجا که در روز ترور همراه مهدی عراقی مسئول زندان قصر و مدیر مالی روزنامه کیهان به روزنامه می رفتند، عراقی و پسرش به شهادت رسیدند اما حسین مهدیان زنده ماند. فرقانی ها سیدعلی قاضی طباطبایی امام جمعه تبریز و احمد لاجوردی مدیر شرکت صنعتی بهشهر را هم به شهادت رساندند. حتی کشف انبار مهمات آنها در کرج هم سیر ترورها را متوقف نکرد. فرقان به حذف دکتر محمد مفتح می اندیشید؛ امام جماعت مسجد قبا و استاد حوزه و دانشگاه که در زمان پهلوی اجازه سخنرانی گودرزی در مسجد قبا را به وی نداده بود. از این رو گروه فرقان 27 آذر 1358 را زمان انتقام در نظر گرفت و کمال یاسینی را به دانشکده الهیات دانشگاه تهران فرستاد. دکتر مفتح در حال ورود به دانشکده بود که محافظانش بهمنی و نعمتی هدف گلوله قرار گرفته و شهید شدند. خود دکتر هم که زخمی شده بود به سمت بالکن دانشکده رفت. یاسینی عضو فرقان به سمت بالکن دوید و آنجا گلوله ای به سر دکتر مفتح شلیک کرد و وی را به شهادت رساند. با ترور دکتر تلاش ها برای دستگیری اعضای فرقان در 22 دی 1358 به ثمر نشست و 3 خرداد 1359 نیز گودرزی و اعضای فرقان تیرباران شدند.