آرشیو پنج‌شنبه ۸ آبان ۱۳۹۹، شماره ۴۷۷۷
سیاست
۳

بیانیه ستاد بزرگداشت سالگرد اعظم طالقانی

اولین سالگرد یکی از «رجل» بزرگ ایران را گرامی می داریم و بر روح پرفتوح او درود می فرستیم. اعظم علایی طالقانی برای همه یاران درد آشنایش نماد قدرتی است نامتناهی که سرچشمه آن ایمان و توکلی غیرقابل توصیف بود.

 او که هر عامل محدود کننده را به هیچ می گرفت و در میانه سختی ها فعالیت هایش دوچندان و تلاشش برای ممکن ساختن ناممکن ها بیشتر می شد، به واقع حجت را بر سست گامان و بازماندگان از مسیر اصلاح و عمل صالح تمام کرد. او اولین زن مبارزی بود که در رژیم ستمشاهی به زندان ابد محکوم شد و پس از انقلاب هم از معدود زنانی بود که در عرصه جامعه مدنی و فعالیت های خیریه، فرهنگی و اجتماعی حضوری فعال و برجسته داشت. در این فرآیند ارزشمند مبارزه و مقاومت بود که به دوره اول مجلس شورای اسلامی راه یافت و به انتشار نشریه «پیام هاجر» و پس از توقیف به نشریه «پیام ابراهیم» همت گماشت، حزب «جامعه زنان انقلاب اسلامی» را تاسیس و به رغم بیماری های طاقت فرسا، در خط مقدم دفاع از حقوق جامعه بانوان تلاش و فعالیت کرد.

 از جمله آن فعالیت ها، نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری در دوره های مختلف در مخالفت با تفسیر به رای شورای نگهبان از واژه «رجال» و مفهوم رجل سیاسی در قانون اساسی جمهوری اسلامی و محروم کردن زنان از تصدی مسوولیت ریاست جمهوری بود. او با خدای خود عهد کرده بود تا زنده است تکلیف رجال سیاسی را روشن کند، هرچند اجل او را مجال نداد اما آیندگان، تاریخ این روزگار را با نام زنی خواهند شناخت که تا روح در بدن داشت از پای ننشست تا حقیقت آنچه بدان یقین و باور قلبی داشته را به کرسی بنشاند. او هم، راه پدر را زنده نگه داشت و هم تصویری از زن مسلمان که پدر تبیین گر آن بود را به جامعه امروز ایران ارایه کرد.

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.