ویلارد گوردون گالن وستون (Willard Gordon Galen Weston) بازرگان بریتانیایی-کانادایی و رئیس پیشین «شرکت سهامی جورج وستون» یک کمپانی فراوری مواد غذایی و توزیع است. مجله فوربس در سال 2019 او را همراه با خانواده اش با ثروت تخمینی 7/ 8 میلیارد دلار در رتبه سوم ثروتمندان در کانادا و رتبه 178 جهان قرار داد.

صنایع غذایی وستون یکی از بهترین تولیدکنندگان نان در سراسر کانادا است که کنترل کمپانی های لابلاو، بزرگ ترین خرده فروشی مواد غذایی کانادا را نیز از طریق یک شرکت هلدینگ خانوادگی در دست دارد. وستون در عین حال ریاست بزرگ ترین خرده فروشی کالاهای لوکس در جهان، هولت رنفرو در کانادا و نیز گروه سلفریجز، مالک فروشگاه سلفریجز بریتانیا، براون توماس ایرلند، فروشگاه های زنجیره ای دبیجنکروف هلند و نیز فروشگاه بزرگ اگیلوی مونترال را بر عهده دارد. وستون رئیس «بنیاد دبلیو.گارفیلد وستون» است؛ بنیاد خیریه ای خصوصی و خانوادگی که نزدیک به 200 میلیون دلار اعانه در دهه گذشته به مراکز مختلف اهدا کرده است.

وستون در 29 اکتبر 1940 در مارلو، باکینگهام شایر انگلستان در خانواده ای کارخانه دار به دنیا آمد. در 1961 پس از تحصیل در رشته مدیریت بازرگانی در دانشگاه انتاریو شرقی، به دوبلین رفت تا فروشگاهی در آنجا با سرمایه خود راه اندازی کند و طی پنج سال بعد در آنجا یک فروشگاه زنجیره ای تاسیس کرد.

در 1972 به ریاست کمپانی های لابلاو رسید که یک فروشگاه زنجیره ای بود. لابلاو یک سال پیش در مرز ورشکستگی بود. وستون با استفاده از منابع مالی هلدینگ خانواده، فروشگاه ها را از توافق نامه های فروش دارایی خارج کرد.

در 1975 وی به ریاست و مدیرعاملی شرکت جورج وستون رسید و سه سال بعد با ریاست وی این شرکت و نیز لابلاو به سوددهی رسید و در 1984 لابلاو بدل به بزرگ ترین و سودآورترین خرده فروشی زنجیره ای در سراسر کانادا شد.

در 2003 اعلام شد که وستون قرارداد خرید سلفریجز، فروشگاه زنجیره ای بریتانیایی را به ارزش 598 میلیون پوند بسته است. سلفریجز با توسعه فعالیت های خود توانست هفت سال بعد لوکس فروشی دبیجنکورف هلند و در 2011 فروشگاه اگیلوی در مونترال را از آن خود کند. در سال 2009 نیز لابلاو سوپرمارکت های تی اندتی، یک فروشگاه زنجیره ای چینی را تصاحب کرد که شعبی در بریتیش کلمبیا، آلبرتا و انتاریو داشت.

وستون چه به صورت شخصی و چه در مقام ریاست بنیاد گارفیلد وستون، حامی فعالیت های خیریه بسیاری در زمینه های بورس تحصیلی، حفاظت از محیط زیست، پژوهش های علمی و... بوده است.

آلکساندرا داوید نئل (Alexandra David-Néel) جهانگرد و کاشف، آنارشیست و نویسنده بلژیکی- فرانسوی بود که در 1924 از لهاسا پایتخت تبت درحالی که ورود به آن برای اتباع بیگانه ممنوع بود بازدید کرد. داوید نئل بیش از 30 جلد کتاب در باب ادیان شرق، فلسفه و سیاحت های خود نوشت که از آن میان باید از «جادو و رمز و راز در تبت»، انتشار در 1929، یاد کرد. آموزه های وی بر دو نویسنده شاخص نسل بیت، جک کرواک و آلن گینزبرگ، مروجان فلسفه شرق و پیروان فلسفه بودایی در جهان غرب تاثیرگذار بود.

او در 24 اکتبر 1868 در سن مانده، واقع در امپراتوری فرانسه زاده شد. در 1871 به هنگام اعدام آخرین هواداران کمون پاریس در برابر دیوار کمونارد در گورستان پرلاشایز او سه ساله بود و دو سال بعد پدرش که یک جمهوری خواه بود همراه با خانواده به بلژیک مهاجرت کرد. نئل در 18 سالگی از انگلستان، سوئیس و اسپانیا بازدید کرد و در انجمن عرفان مادام بلاواتسکی به مطالعه پرداخت. آشنایی وی با ایده های آنارشیستی و فمینیستی منجر به نگارش «برای زندگی» در 1898 شد. نئل در 36 سالگی ازدواج کرد اما با شروع سفر به هند برای مطالعه در باب آیین بودایی در 1911 از همسرش جدا شد.

در 1912 به صومعه سلطنتی سیکیم رسید و در همان سال در کالیمپونگ با سیزدهمین دالایی لامای در تبعید دیدار کرد. دو سال بعد با آفور یونگدن 15 ساله در یکی از صومعه های بودایی آشنا شد و بعدتر او را به پسرخواندگی خود برگزید.

طی سال های 1916-1912 در لاچن اقامت گزید تا در یک غار یوگای تبتی را تمرین کند. در1916 بدون داشتن اجازه نامه همراه با یونگدن و یک راهب راهی تبت شد تا دو مرکز دینی بزرگ را از نزدیک ببیند؛ یعنی صومعه های چورتن نیما و تاشیلهونپو واقع در شیگادزه، یکی از بزرگ ترین شهرهای جنوب تبت. در همان جا بود که با پانچن لیما ملاقات و سخت مورد استقبال وی قرار گرفت و سپس در سایر نقاط تبت به سیاحت پرداخت و از آنجا راهی سیاحت در سرزمین های خاور دور، صحرای گبی در مغولستان و... شد و در 1924 به صورت ناشناس مجددا وارد لهاسا شد. طی سال های 37-1925 در اروپا اقامت گزید و مهم ترین کتابش «جادو و رمز و راز در تبت» را نوشت.

در 1937 راهی چین شد تا تائوئیسم باستانی را مطالعه کند؛ اما خود را در آنجا در میانه جنگ دوم ژاپن و چین دید و قحطی و بیماری های واگیردار و وحشت را در آنجا تجربه کرد. یک سال و نیم پس از آن راهی تبت شد و برای پنج سال گوشه عزلت گزید.

در 78 سالگی به فرانسه بازگشت و شروع به نگارش کتاب های خود کرد. او در سپتامبر 1969 در 101 سالگی در فرانسه درگذشت.