استراتژی 120- سن
در شماره های قبل به طور بسیار ساده و خلاصه به مبحث مدیریت و تخصیص دارایی پرداختیم. در مورد دو استراتژی شهودی و ساده تخصیص دارایی، استراتژی 1/ n و استراتژی 60/ 40 و در مورد متعادل کردن سبد دارایی با توجه به استراتژی ای که اتخاذ شده بود، صحبت کردیم. در این شماره، به استراتژی 120- سن می پردازیم.
یکی از انتقاداتی که به دو استراتژی قبلی وارد است این بود که این استراتژی ها شرایط سنی سرمایه گذار را در نظر نمی گیرند. سرمایه گذاری با 30 سال سن که سال های فعالیت زیادی را در پیش دارد قاعدتا باید استراتژی متفاوتی از سرمایه گذار 60 ساله در تخصیص دارایی داشته باشد. با این توضیح، برای مدیریت دارایی، استراتژی 120-سن مثل استراتژی 60/ 40، فرض می کند تنها دو کلاس دارایی سهام و اوراق قرضه در دسترس سرمایه گذار است. سرمایه گذار سن خود را از 120 کم می کند و به میزان باقیمانده، دارایی خود را در سهام سرمایه گذاری می کند. برای مثال: سرمایه گذار 40 ساله، 80 درصد دارایی خود را در سهام شرکت ها سرمایه گذاری می کند و 20 درصد در اوراق قرضه و سرمایه گذاری با 60 سال سن، 60 درصد دارایی خود در اوراق قرضه و 40 درصد باقی مانده را در سهام شرکت ها سرمایه گذاری می کند. این استراتژی فرض می کند سرمایه گذار 30 ساله توانایی تحمل ریسک بیشتری نسبت به سرمایه گذار 60 ساله دارد. همچنین سرمایه گذاری 60 ساله ممکن است به درآمد ثابت بیشتری نیاز داشته باشد. این استراتژی نیز نیاز به تعدیل دارد. یعنی مثلا با افزایش قیمت سهام ممکن است این نسبت ها بهم بخورد. پس با فروش مقداری از سهام و خرید اوراق قرضه، تعادل را دوباره به سبد برمی گردانیم. البته که سالانه با افزایش سن نیز این نسبت ها باید تعدیل شوند.