وجود مبارک حضرت امیر(ع) درخطبه ای بعد از تلاوت آیه: «الهاکم التکاثر»(1) درفشانی کرد، برزخ را معنا کرد، قیامت را معنا کرد. ابن ابی الحدید در شرح این خطبه می گوید: این خطبه آنقدر دلپذیر و دلنشین است که من از پنجاه سال قبل تا الان بیش از هزار بار این خطبه را خواندم و هر بار این خطبه را می خواندم «إلا و احدثت عندی روعه و خوفا و عظه»؛ (هر بار که آن را خواندم، بدنم لرزیده (اصلا عبارات این خطبه کهنه نشده است) و هربار برایم موعظه بوده است). یک مطلب تازه ای از آن استفاده کردم. بعد می فرماید: این خطبه از آن خطبه های بلند علوی است که اگر خطبه شناسان و ادیبان و کلام شناسان و فصاحت و بلاغت شناسان را یک جا