دامداران جنگل نشین گروهی از ذی نفعان منابع جنگلی هستند که ارتباط مستقیم با آن منابع داشته و معیشت خود را از جنگل به دست می آورند. آنها شیوه های کشاورزی، دامداری، شکار، صید و بهره برداری از منابع جنگلی اعم از چوبی و غیرچوبی و قواعد و نهادهای اجتماعی خاص برای اداره آنها دارند که براساس تجربه انباشته شده در طول نسل ها و در سازگاری با خصوصیات طبیعی و اجتماعی-اقتصادی محیط زندگی آنها تکامل یافته است. همچون سایر منابع مشاع، هنگامی که تراکم و تعداد بهره برداران از جنگل ها و مراتع بیش از ظرفیت قابل تحمل آنها نباشد، نهادهای سنتی و عرفی برای تنظیم رابطه انسان و محیط زیست کارایی خوبی دارند. اما هنگام وجود بهره برداران افزون بر توان اکوسیستم و نبود قواعد روشن برای استفاده، منابع به صورت دسترسی باز مورد استفاده قرار می گیرند و سرانجام استفاده از آنها، تراژدی منابع مشاع است.