بسیار دشوار است سخن گفتن در مورد شخصیتی که عمق ابعاد مختلف حیاتش مانع از توصیفش می شود.

استاد مصباح را می توان عصاره فکری سه استاد برجسته و بی نظیرش یعنی امام خمینی(ره)، علامه طباطبایی(ره) و آیت الله بهجت(ره) دانست. جامعیت فکری و دقت های علمی اش، جامعیت اجتماعی و بصیرت سیاسی اش و جامعیت اخلاقی و اخلاص عمیقش حاکی از حضور آن سه روح بزرگ در ایشان است. چه زیبا علمدار انقلاب، عمار خویش را توصیف کرده است: «بنده هم به سهم خودم قدر آقای مصباح را می دانم. این سه جهت در ایشان جمع است؛ هم علم، هم بصیرت به معنای حقیقی کلمه و هم صفا. این سه تا با هم در وجود ایشان خیلی ارزشمند است». (آبان 1389)