چین در حال حاضر با 49 کشور و سه اتحادیه منطقه ای سند همکاری مشترک دارد. سند همکاری ایران و چین در بالاترین سطح یعنی مشارکت جامع استراتژیک تنظیم شده است. با توجه به سیاست خارجی محافظه کارانه چین، آیا امضای سند همکاری با ایران آن هم در چنین سطحی با وجود شدیدترین تحریم های ایالات متحده می تواند نشانه ای از نوعی چرخش در سیاست خارجی چین در مواجه با ایالات متحده آمریکا باشد؟ یکی از شبهاتی که این روزها درمورد سند مذکور در فضای عمومی مطرح شده این است که «ایران به واسطه تحریم ها و شرایط نامناسب اقتصادی در مقایسه با چین در وضعیت ضعف قرار دارد، در چنین شرایطی ایران نباید با یک قدرت فرامنطقه ای در حدو اندازه های چین وارد یک توافق جامع در این سطح شود». باید در نظر داشت که اساسا توافق میان کشورها بر پایه نیاز دو طرف به یکدیگر شکل می گیرد.