با توجه به سوابق کاری و نیز با شناختی که از نیازها، کمبودها و همچنین آگاهی از ثروت، دارایی و منابع کشور دارم، بدین وسیله نظراتم را تقدیم تصمیم گیران می کنم؛ شاید مقبول افتد. 

1- اشتغال از مهم ترین هاست و باید با ایجاد فضای امن و ایجاد تسهیلات برای سرمایه گذاران و شغل آفرینان هر کار ممکن انجام شود تا شاغلان افزایش یابند.

2- افزایش درآمد نیز باید مورد عنایت ویژه قرار گیرد تا توان خرید مردم افزایش یابد.

3- در نحوه عرضه کالای مورد نیاز مردم به مردم باید و باید تحولی جدی ایجاد گردد.

4- تبعیض در انجام امور تا حد امکان کاهش یابد.

5- مناطق کمتر مورد توجه قرار گرفته را باید دقیقا شناخت و جبران بی توجهی و غفلت های گذشته را سریعا آغاز کرد (از نظر من این مناطق به ترتیب عبارتند از: استان های خوزستان، سیستان و بلوچستان، خراسان جنوبی، کهگیلویه و بویر احمد، لرستان، آذربایجان غربی و کردستان) 

6- تفویض اختیار دولت به استانداران و مدیران استان ها باید انجام گیرد.

7- صدور حکم استاندار با امضای رییس جمهوری باشد.

8- اصلاح ساختارهای برنامه ریزی، اقتصادی و تصمیم گیری هرچه سریع تر انجام گردد.

9- توجه خاص به مناطق روستایی و عشایرنشین خصوصا روستاییان مرزی صورت گیرد.

10- برنامه ریزی برای اعتماد عمومی به دولت انجام شود.

11- کاهش هرچه بیشتر اختلافات پیگیری شود.

12- تدبیر برای جلوگیری از اجتماع افراد با سلایق مختلف برای انجام خواسته عمومی مردم به گونه ای که عوامل تنش افزا و تنش زا از بین برود.

13- استفاده از سرمایه های انسانی تنها با تکیه بر توانایی ها و تخصص های لازم انجام شود.