جوامعی که به بلوغ در سیاست گذاری رسیده اند یا تلاش می کنند به آن دست یابند، هدف خود را کاهش هزینه های سیاست گذاری به منظور حل واقعی مسائل و حل مسائل واقعی می گذارند. سیاست گذاران در این جوامع نه دنبال پاک کردن صورت مسئله هستند و نه تراشیدن مسائل جدید و نه پیگیر مسائل مجازی . اما آنچه در نظام سیاست گذاری در ایران می بینیم، عمدتا نابالغی در سیاست گذاری است. نشانه های این نابالغی را در اشاره به دو ویژگی در نظام سیاست گذاری می توان نشان داد. یکی، استفاده از عناوین پرطمطراق اما تهی از معنای واقعی برای سیاست ها و برنامه ها ست. سوء استفاده از واژگان و مفاهیم با هدف پیش بردن منویات گروهی، حزبی و مسلکی