برای توصیف اکنون جامعه ایرانی نیازمند نگاهی تاریخی با تکیه بر تحلیل بزنگاه (analysis conjunctural) هستیم. این شیوه تحلیلی با چند ویژگی از دیگر رویکردهای تاریخی به پدیده های اجتماعی متمایز می شود: نخست، تحلیل بزنگاه وابسته به برشی زمانی در تاریخ اجتماعی است که از یک سو متمایز از تحلیل برهه یا مومنت (moment) است که به انضمامی ترین تراز یا سطح انتیک پدیده های اجتماعی اشاره دارد. از سوی دیگر، این تحلیل از تراز اپوکال (epochal) دور می شود