از حوزه های مهم روانشناسی کمک به افراد برای حل چالش هایی است که در زندگی ‏شخصی و در دنیای فردی با آن روبه رو هستند. مثلا در این فرصت می خواهیم چالش ‏فردی با موضوع اضافه وزن را بررسی کنیم. در دنیای امروز و به دلیل تبلیغات فراوانی که ‏می شود، لاغری یک مزیت برای بسیاری از افراد بخصوص نوجوان ها و جوان ها شده ‏است مخصوصا برای جامعه جوانان و نوجوانان که بیش از مزیت یک فوریت است. به این معنا که ‏مدام خودشان را در آینه ببینند، وزن خود را چک کنند، رژیم های سفت و سخت بگیرند و... ‏تا مبادا در دایره افراد چاق قرار بگیرند. حال در این دنیای فردی چاقی یعنی تنها کمی اضافه ‏وزن خارج از مطلوبی که آن فرد در نظر دارد. این مطلوب ممکن است از دید من و شما ‏بسیار لاغر معنی شود. حتما دیده اید فردی را که از اضافه وزنش گلایه دارد، در حال گرفتن ‏رژیم است اما از نظر شما کاملا اندام مناسبی دارد.

در برخی مواقع این حساسیت به اختلال کم اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی تبدیل می شود که از این اختلال می گذریم ‏چون افراد دارای این اختلال ها حتما نیاز به مداخله دارویی و روان درمانی دارند. ‏

در این فرصت محل بحث ما آن دسته افرادی هستند که مدام برای رسیدن به وزن مطلوبشان ‏رژیم می گیرند و بعد از رها کردن آن به وزنی بیش از رژیم گرفتن برمی گردند و همین ‏باعث سرخوردگی بیشتر و رژیم سخت تر بعدی می شود. احتمالا متهم به عدم اراده هم می ‏شوند. عزت نفسشان زیر سوال می رود و...

اما واقعیت این است که در بحث سلامت روان بدرستی علت شکست در رژیم گرفتن و اضافه وزن بیشتر پس از رها کردن آن توضیح داده ‏شده است. سلول های چربی در بدن ما هورمونی ‏تولید می کنند که به مغز فرمان می دهد  به اندازه کافی چربی در بدن انباشته شده (به لحاظ ‏تکاملی و احساس امنیت برای زنده ماندن این پیام بسیار مهم است) وقتی وزن کاهش پیدا می ‏کند - در ابتدای رژیم - میزان این هورمون کم می شود و از ذخیره چربی استفاده می شود و ‏فرد مدام احساس گرسنگی دارد. حتی بدن سوخت و ساز را کاهش می دهد تا ذخیره انرژی ‏بماند. حالا فرض کنید شما رژیم را رها کردید.

حالا بدن شما اشتهای بیش از اندازه و ‏ناگهانی خواهد داشت در حالی که همچنان سوخت و ساز با احتیاط عمل می کند تا انرژی ‏ذخیره بماند پس کالری کمتری مصرف می شود. در نتیجه شما بدن خود را در سوخت و ساز ‏با رژیم گرفتن محتاط می کنید و این باعث می شود در وقت رها کردن رژیم همین علیه شما ‏و وزن بدنتان شود. ‏

از سوی دیگر کاهش وزن های مکرر و افزایش وزن بعد از آن باعث ایجاد و افزایش استرس ‏در بدن می شود.‏

در این زمینه اصطلاحی به کار برده می شود که به آن اثر یویو می گویند. در اثر یویو، ‏وزن کم می شود، اما پس از آن دوباره وزن خود را به دست آورده و چرخه معیوبی ایجاد ‏می شود که کاهش وزن هر بار دشوارتر و به مرور زمان وزن بیشتر می شود.

 این مساله ‏عواقب جدی بر سلامت روان افراد می گذارد و از حافظه و تمرکز تا خواب را به خطر می ‏اندازد و اختلالات جدی روانی را ممکن است به همراه داشته باشد.