تیم ما هر چند جوان شده اما معتقدم این بازیکنان در آینده نمی توانند به تیم ملی کمکی کنند.

در دیدار ایران و بلغارستان یک جوان 20 ساله در ترکیب تیم حریف به تنهایی 20 امتیاز گرفت. او تا سال گذشته برای تیم ملی نوجوانان بازی می کرد اما الان ستاره تیمش است. به این می گویند جوانگرایی. بلغارستان به درستی جوان گرایی کرده است و به درستی هم استفاده اش را از این موضوع می برد. 

اما در رابطه با تیم ملی والیبال ایران باید بگویم جوان گرایی و انتخاب بازیکن کاملا اشتباه بود. یک سری بازیکن با تجربه از تیم ملی ایران کنار رفته اند. آنها گوهرهایی نایاب هستند که هر صد سال یک بار هم نظیرشان پیدا نمی شود. ما به راحتی از کنار این گوهرهای نایاب گذشتیم. 

در رابطه با انتخاب بازیکن برای تیم ملی والیبال ایران اشتباهات زیادی صورت گرفته است. یک سری بازیکن مصدوم در تیم ملی حضور دارند که تا سه ماه دیگر هم آماده بازی نیستند. یک سری دیگر هم اصلا در قد و قواره پیراهن تیم ملی نیستند. هیچ کدام از این مسائل کارشناسی نشده است. انگار فقط یک عده در تیم ملی ایران حضور دارند که به زمین بیایند، بچرخند و دوباره خارج شوند. هیچ برنامه ای در تیم ملی وجود ندارد. پاسور نیز در حد تیم ملی نیستند و دریافت کننده ها هم واقعا ضعیف ظاهر شده اند. واقعا این بازیکنان می خواهند آینده تیم ملی را تضمین کنند؟ 

تیم ما کاملا سردرگم و بدون تمرکز است و اصلا نمی شود روی این تیم حساب باز کرد. به اسم جوان گرایی در حال از دست دادن اعتبار جهانی خود هستیم. 

نباید تعارف کنیم. اگر به این منوال پیش برویم نه تنها جوان گرایی نکرده ایم بلکه فاتحه والیبال را هم خوانده ایم. ما همیشه از کادر فنی تیم ملی والیبال ایران حمایت کرده ایم اما این آقایان به این موضوع توجه کنند که چه بلایی سر تیم ملی آمده است. به نظر من بعد از این آقایان، فدراسیون والیبال دیگر به مربیان وطنی اعتماد نخواهد کرد.