اگر سن و تجربه را دو عنصر تاثیرگذار درنوشتن بدانیم؛ وجه دیگری نیز به حتم جلب توجه خواهد کرد و آن خواندن و خواندن و خواندن است و بس. بر این نگره می توان درباره نویسنده جوان ایرانی «یاسمن خلیلی فرد» و کتاب تازه آن نوشت. بانوی صاحب قلم این نوشته را با نقدهای سینمایی شناختم. دو کتاب «یادت نرود که... و انگار خودم نیستم» در کارنامه اش بود.مجموعه داستان کوتاه «فکرهای خصوصی» نیز به بازار آمد و کتاب جدیدش نیز با نام «بنفش مایل به لیمویی» در ادامه روند مخاطب شناسی اش رونمایی شد. اگر از مراسم رونمایی کتاب جدید این نویسنده دارای طرفداران در سن خاص شروع کنیم بیشتر می توان به سبک و سیاق او در نوشتن پی برد.