دیروز از عبدالله مستوفی و خاطراتش از ماجرای کمبود نان در پایتخت (تابستان 1291) و تلاش های مستشار بلژیکی برای اعمال مدیریت سخت گیرانه بر چرخه توزیع گندم و نان گفتیم. اینکه بلژیکی تصمیم گرفت-  با تکیه بر مجموعه ای از آمار و ارقام نادرست- به جنگ غله دارها برود، چون فکر می کرد توطئه های پنهان و طمع بی پایان آنان است که کار مدیریت نان را چنین دشوار کرده است.

شاید نگاهش درباره ضرورت سخت گیری در این بخش، نگاه درستی بود، اما روشی که برای این کار انتخاب کرد و مشاورانی که برای آن به خدمت گرفت، همگی یکسره خطا و ایراد بودند. می گفت نیاز تهران را از اطراف تهران تامین می کند و احتیاجی به گندم