تقریبا همه افراد حس طردشدگی و رهاشدگی را چشیده اند. کمتر افرادی هستند که تا به حال این احساسات را تجربه نکرده باشند. افراد در دهه های اول یا سال های اول زندگی به خوبی این حس را تجربه می کنند. از این رو درمی یابند که قرار نیست همیشه مورد توجه قرار گیرند. حس طردشدگی یک نوع اختلال اضطرابی است که می تواند به مرور زمان فرد مبتلا به این اختلال را دچار استرس و نگرانی کند. به وجودآمدن این احساسات در زندگی فرد تغییراتی ایجاد می کند که گاهی این تغییرات کاملا منفی است. به بیانی دیگر می توان طردشدن و رهاشدگی را محرومیت از عاطفه و توجه از افرادی دانست که برای فرد مبتلا شده به اختلال از اهمیت زیادی برخوردار باشد.