گاهی آدمی برای مطلوب سفر می کند، درحالی که سبب مطلوب در خود اوست. این جمله از ابن عربی، سلطان العارفین و اندیشمند جهان اسلام است.

رمان خواندنی «گاه ناچیزی مرگ» هم در حقیقت بازنویسی هنرمندانه زندگی نامه او به قلم محمدحسن علوان، نویسنده جوان عربستانی است. علوان در این کتاب با تکیه بر آنچه ابن عربی در «فتوحات مکیه» درباره خویش نقل کرده، اثری آفریده که نه تنها یک بیوگرافی کامل محسوب می شود، بلکه با روایتی جذاب و زبانی روان و شیرین، داستانی کامل و کم نقص است. کتاب شامل چند سفر است و از این جهت ما را به یاد ساختار کتاب های آسمانی می اندازد؛ اسفار. از دیگر سو، کل داستان به طور منظم توسط روایت های موازی شکسته می شود.

​​​​​​​گاه ناچیزی مرگ،داستان است و زاییده ذهن نویسنده. مترجم در مقدمه کتاب می گوید نویسنده از فصوص الحکم استفاده کرده اما درنهایت این خیال نویسنده است که داستان را پیش می برد. نویسنده نمی خواهد به شرح خاطره ای از ابن عربی بپردازد یا از مواضع و ایده های او انتقاد کند(کمااین که به دلیل اهل ریاض بودن نویسنده احتمال این قضیه می رفت)، بلکه روایتی تاریخی ارائه می دهد که شامل هم رویدادهای واقعی می شود و هم جزئیات خیالی. این کتاب بیشتر روایت تاریخ و جغرافیای ابن عربی است تا اصول و اعتقادات او و شاید همین موضوع باعث جذابیت آن شده باشد.