انسان به عنوان موجودی آزاد و رها خلق شده و می تواند طبق آزادی اعطایی و موجود در ذات خود زندگی کند که بر همین اساس هم حق دارد محل زندگی خود را تعیین کرده و یا به شهر و روستای دیگری کوچ کند. ایجاد محدودیت بر حق انسان ها برای زندگی در فضای آزاد شدیدترین و سخت ترین شکنجه است که تمامی ابعاد زندگی یک انسان و بستگان و اعضای خانواده را تحت تاثیرات ناگوار خود قرار می دهد. از دیرباز هم زندان و اسارت یکی از ابزار موجود در دست حاکمان بوده تا با توسل به آن مخالفان خود را محبوس سازند تا با حبس مخالفان، مانع تحقق مقاصد و اهداف مخالفان شده و با ساقط کردن آنان از زندگی موجبات سکوت و عدم فعالیت مخالفان را فراهم سازند. در جنگ ها هم یکی از راه های تضمین پیروزی بر نیروی مقابل اسارت و به بند کشیدن سربازان جبهه مقابل بوده است که این روش همچنان ادامه دارد.