«چیزها» وزن دارند؛ وزنی که معمولا مشخص و آشناست اما هیچ تضمینی به ثباتش نیست. مرگ عزیزان «وزن چیزها» را دگرگون می کند. اگر تا دیروز مسوولیت شغلی مهم بود و قیمت دلار، تصمیمات سیاسی یا اخبار و حوادث دیگر مهم بودند، از امروز صبح که با غم نبود یکی از عزیزان مان، به زندگی ادامه می دهیم، دیگر اهمیتی ندارند یا لااقل وزن شان به کل تغییر کرده است.

 تا پیش از مشاهده و احساس مرگ در نزدیکی خود، غذا می خوریم، معاشرت می کنیم، مسابقات فوتبال را پیگیری می کنیم، تلاش می کنیم که مثلا پول مان را جمع کنیم، مبلمان خانه را عوض کنیم، بچه ها را به کلاس های هنری و ورزشی بفرستیم، برای سفر برنامه ریزی کنیم