گرم قبول کنی ور برانی از بر خویشن         /              گردم از تو و گر خود فدا کنم سر خویش

تو دانی ار بنوازی و گر بیندازی             /          چنان که در دلت آید به رای انور خویش

نظر به جانب ما گر چه منت است و ثواب            /           غلام خویش همی پروری و چاکر خویش

اگر برابر خویشم به حکم نگذاری             /               خیال روی تو نگذارم از برابر خویش

مرا نصیحت بیگانه منفعت نکند             /                که راضی ام که قفا بینم از ستمگر خویش

سعدی