ماده 1- خشونت علیه زنان عبارت است از: هرگونه آسیب رسانی- اعم از فیزیکی، روانی، کلامی، جنسی، اقتصادی، اجتماعی و امثال آن- و همچنین تهدید یا شروع به موارد یادشده از طریق فعل یا ترک فعل که به دلیل جنسیت زن در یک «رابطه» کاری و یا «رابطه» آموزشی (چه در محیط کار/ آموزشگاه و چه در محیطی خارج از کار/ آموزش که به واسطه ارتباط کاری/ آموزشی مستقیم یا غیرمستقیم تشکیل شده باشد) و یا خصوصی و یا مجازی یا غیر آن، رخ دهد.

ماده 2- «رابطه» در این آیین نامه شامل هرگونه ارتباطی است که به سبب ورود و یا فعالیت در پروژه کاری/آموزشی مشترک شکل گرفته باشد.

ماده 3- انواع خشونت تعریف شده بر حسب ماده یک شامل و نه محدود به موارد زیر است:

1. خشونت فیزیکی: به خطرافتادن حیات، حبس، اعمال زور، و سایر مواردی که به سلامت و تمامیت جسمی زن درد و رنج وارد کرده و یا مانع رشد وی باشد.

2. خشونت جنسی: برقراری هرگونه تماس جنسی با اعمال قدرت و اراده مرد بدون رضایت زن، از قبیل و نه محدود به تماس، لمس، نوازش، نیشگون، در آغوش گرفتن، بوسیدن، تجاوز و عرضه، به کارگیری یا اجیرکردن زنان به واسطه موقعیت جنسیتی ایشان و انجام هرگونه فعل جنسی نامتعارف.

3.خشونت کلامی: گفتن داستان ها، شوخی ها، طنزها، فحاشی یا کنایه های جنسی/ جنسیتی، کنکاش در مورد مسائل و یا علایق جنسی زن، اظهارنظر درمورد ظاهر، بدن و پوشش زن، خطاب قراردادن با عناوین نامناسب، توهین مستقیم، پرخاشگری و برخوردهای خشن یا تلافی جویانه، شایعه پراکنی درباره زندگی خصوصی زن.

4. خشونت روانی:

1.نشان دادن تصاویر نامناسب جنسی، چشم چرانی، ارسال نامه، یادداشت و پیامک یا ایمیل حاوی جوک و مطالب جنسی و یا محتوای نامتعارف، افشای اطلاعات خصوصی و اسرار خانوادگی فرد یا بستگانش یا تهدید به افشای آن در محیط عمومی، مجازی و امثال آن.

2.هرگونه توهین، استهزا، تحقیر، افترا، قلدری، انتساب نسبت ناروا، متلک، تهدید، پیشنهادات و دعوت های ناروا، ناخواسته و نامتعارف، و یا هرگونه وعده، تلویحا یا صراحتا، مبنی بر ارتقای موقعیت شغلی با مقاصد جنسی.

5.خشونت اقتصادی:

1.هرگونه محرومیت کلی یا جزئی از منابع مالی و پولی که فرد خشونت دیده قانونا یا عرفا نسبت به آن محق است.

2. هرگونه سوءاستفاده مالی از درآمد و دارایی های فرد خشونت دیده و امثال آن.

3.هرگونه محروم سازی زنان از حقوق مالی قانونی.

4.کار اجباری

5.وادارکردن زن به کار غیرقانونی

6.هرگونه حساب سازی یا سایر اقدامات مالی.

7.هرگونه رفتاری که منجر به محدودیت یا محرومیت در دستیابی به اموال و امکاناتی شود که زن، مستحق برخورداری از آن بوده، مانند حضور یا حذف در یک پروژه کاری و یا استعفای اجباری.

ماده 4- سازوکارهای حمایتی که از یک سو برای پیشگیری از خشونت علیه زنان در محیط کار، حمایت از خشونت دیده، شهود، اعلام کنندگان جرم و یا هر فردی که به نحوی به خشونت دیدگان موضوع این آیین نامه یاری می رساند و از سوی دیگر در راستای اصلاح خشونتگر بوده، عبارت اند از:

بخش 1: سازوکارهای حمایتی کمیته مستقل

بخش 2: سازوکارهای حمایتی قضائی

بخش 1- سازوکارهای حمایتی کمیته مستقل

ماده 5- کمیته طبق مندرجات اساسنامه پیوست این آیین نامه تشکیل می شود.

ماده 6- اعضای کمیته ده نفر شامل هفت نفر اصلی و سه نفر علی البدل هستند که برای مدت دو سال با قابلیت تمدید از میان متخصصان باسابقه منصوب و دبیرخانه دائمی آن در خانه سینما/ تئاتر مستقر خواهد شد (دبیرخانه):

اعضای اصلی شامل:

1-دو نماینده از حوزه سینما/ تئاتر

2-دو نماینده از حقوق دانان (حداقل یک وکیل دادگستری)

3-دو نماینده از روان شناسان متخصص حوزه خشونت جنسی/ جنسیتی

4-یک نماینده از جامعه شناسان فعال در حوزه زنان

اعضای علی البدل شامل:

1. یک عضو حقوق دان

2. یک عضو روان شناس

3. یک عضو جامعه شناس

تبصره تمامی اعضای اصلی و علی البدل کمیته می بایست آگاهی و دانش کافی برای رسیدگی به این نوع شکایات را داشته باشند.

ماده 7- وظایف و اختیارات کلی کمیته عبارت است از:

1- آگاهی رسانی و آموزش به کلیه شاغلین حوزه سینما/ تئاتر با هدف پیشگیری از خشونت در محیط کار از طریق:

1-1 ابلاغ آیین نامه به تشکل های صنفی و نهادهای مرتبط

2-1 تهیه بروشورها و کارگاه های آموزشی

3-1 تقاضای الحاق آیین نامه به کلیه قراردادهای کاری در حوزه سینما/ تئاتر

4-1 تقاضای الحاق آیین نامه به کلیه قراردادهای موسسات و آموزشگاه های حوزه سینما/ تئاتر

تبصره- عدم الحاق این آیین نامه به قراردادها مانع استناد طرفین قرارداد به مفاد این آیین نامه نخواهد بود.

2. تشکیل جلسه برای رسیدگی به شکایت

3. راستی آزمایی شکایت و ثبت گزارش شفاهی و کتبی به صورت محرمانه از خشونت دیده، شهود و مطلعین

4. اعلام تصمیم کمیته ی مستقل به پروژه و یا صنفی که خشونت گر در آن فعالیت دارد و نظارت بر اجرای آن تصمیم.

5. کمیته می تواند در صورت صلاحدید و با درنظرگرفتن خطرهای احتمالی متعدد، متهم به خشونت را دعوت و پس از صحبت با وی نهایتا نتیجه صحبت را به خشونت دیده اعلام نماید. در صورت عدم حصول نتیجه و یا عدم حضور خشونتگر در این جلسه، کمیته می تواند جلسه رسیدگی را شروع نماید.

6.کمیته به گزارش های فاقد نام رسیدگی نمی نماید ولیکن گزارش را ثبت نموده و درصورتی که تعداد گزارش دریافت شده درخصوص هر متهم به خشونت به سه مورد برسد، کمیته می تواند متهم به خشونت را احضار و با اخذ اظهارات نام برده و بررسی های لازم اقدام به صدور قرارهای حمایتی و پیشگیرانه نماید. عدم حضور متهم به خشونت مانع از تحقیق و بررسی توسط کمیته نخواهد بود.

7. حمایت، مشاوره و راهنمایی پزشکی/ روان کاوی به خشونت دیده و در صورت لزوم معرفی خشونت دیده به مراکز درمانی و پزشکی. همکاری جامع با وکیل خشونت دیده و حمایت کامل از شهود و اعلام کنندگان جرم.

8. ارائه مشاوره حقوقی به خشونت دیده، شامل اطلاعات درباره حقوق وی به ویژه حقوق مندرج در این آیین نامه و روند رسیدگی و تحقیقات در دادگستری توسط وکلای دادگستری.

9. کمیته باید پس از بررسی و پیگیری شکایت خشونت دیده، متناسب با شرح ماوقع و راستی آزمایی صورت گرفته و با اخذ اظهارات طرفین، گزارش کامل را تنظیم نموده، قرارهای حمایتی زیر را به درخواست خشونت دیده صادر و به تشکل های مربوطه ارائه نماید:

1 صدور قرار خروج خشونتگر از محل کار/ آموزش مشترک یا منع ورود وی به محل کار/ آموزش خشونت دیده

2- ارائه گزارش کامل به مرجع قضائی مربوطه در صورت تقاضای خشونت دیده

3- درخواست فسخ قرارداد کاری خشونتگر در پروژه مشترک بین خشونتگر و خشونت دیده

4- درخواست از نهادهای صنفی و در صورت لزوم وزارت ارشاد جهت تعلیق خشونتگر از کلیه فعالیت های شغلی برای مدت مشخص

10- هرگونه تلاش از ناحیه کارفرما یا فعالین صنفی یا هر شخص دیگری برای وادارنمودن یا اجبار یا اکراه خشونت دیده به منظور صرف نظرکردن وی از شکایت، از مصادیق مواد 668 و 669 قانون مجازات اسلامی بوده و قابل پیگیری قضائی است.