باشو، یکی از ممتازترین سرایندگان «هایکو» به زبان ژاپنی، هایکوی بسیار تامل انگیزی دارد 

«در شبی تیره، مرغ سلیم

در جست وجوی آشیانه اش می گرید!» (1) 

چرا می گرید؟ زیرا او مطابق عادت آشیانه خود را در شن های ساحل دریا می سازد، دریا که توفانی می شود، موج های سنگین و پران توفان، آشیانه او را بر باد می دهد. هنگامی که سلیم شبانه دنبال آشیانه اش می گردد، پیدا نمی کند.

گویی نه تنها رمان «آیات شیطانی» سر احمد سلمان رشدی (1947-)، بلکه رمان «بچه های نیمه شب» و «شرم» و نیز گزارش سفر او به نیکاراگوئه با عنوان: «لبخند به یوزپلنگ» و مهم تر از همه خاطره -رمان او که با عنوان «ژوزف آنتون» منتشر شده است. روایتی از همین سه گانه: کمبودگی، گسیختگی و خویش ویرانگری است. (2)