می پرسد از من کیستی؟ می گوی مش اما نمی داند              /               این چهره گمگشته در آیینه خود را نمی داند

می خواهد از من فاش سازم خویش را باور نمی دارد          /          آیینه در تکرار پاسخ های خود حاشا نمی داند

می گویمش گمگشته ای هستم که در این دور بی مقصد         /                 کاری به جز شب کردن امروز یا فردا نمی داند

می گویمش آنقدر تنهایم که بی تردید می دانم           /                      حال مرا جز شاعری مانند من تنها نمی داند