اگر بخواهیم ویژگی ایران را در چند جمله بیان کنیم، به جز توقف یا حتی عقبگرد کلی، باید به شدت یافتن عدم توازن میان مولفه های قوام اجتماعی و در نتیجه ناپایداری ناشی از این عدم توازن اشاره کرد. ادامه وضعیت گذشته، به طور قطع تشدید همان وضعی است که اکنون در آن قرار داریم، یعنی پسرفت، یا پیشرفت بسیار اندک که پاسخگوی نیازهای موجود نیست. همچنین در کنار تشدید عدم توازن و در نتیجه ناپایداری افزون تر موجب خواهد شد که حوادث و اتفاقات پیش بینی نشده سرنوشت جامعه را رقم بزند. براساس ادامه وضع کنونی، جامعه ما هر روز بیش از پیش آب خواهد شد. بنابراین چاره ای نیست جز اینکه سناریوی ممکن و مطلوب دیگری جایگزین آن