برای او که چند سالی در تاریکی پشت چشم هایش زندگی کرده این شب های روشن در تئاتر شهر تهران تجربه ای فراموش نشدنی است. صدای پای تماشاگرانی را که در سکوت روی صندلی ها می نشینند، می شنود. صدای نفس هایشان و قاه قاه خنده هایی که در میانه اجرا سالن را منفجر می کند؛ همه اینها برای او تجربه یک شب هیجان آور روی صحنه تئاتر است. در سالن نیمه تاریک تئاتر قبل از اجرا 11 بازیگر نابینا در سکوت دور صحنه روی صندلی نشسته اند و هیجان را می شود در حرکت های ناخودآگاه بدنشان دید. هیجان شیرینی که هر بازیگری قبل از شروع اجرا تجربه می کند. مردان و زنانی که نمی بینند اما تصاویری در برابر چشمان تماشاگران خلق می کنند که فراموش نشدنی است.