ی نیما نخستین اثرش (قصه رنگ پریده، رنگ سرد) را اسفند 1299 خورشیدی در حدود بیست وسه سالگی سرود و سال 1300 آن را با سرمایه شخصی چاپ کرد. سال بعد (24 اسفند 1301) بخش هایی از منظومه افسانه را در قالبی نوقدمایی در روزنامه قرن بیستم میرزاده عشقی منتشر کرد.

نیما از همان آغاز راهی که در پیش گرفته بود، می دانسته قدم در چه راه دشواری گذاشته است. سنت پرستان او را ملامت می کرده اند، اما 27 فروردین 1303 در نامه ای به میرزاده عشقی گفته مانند شیر از برابر این افراد می گذرم «کوه محکم هستم که از اثر بادهای مخالف و شوریده از جا حرکت نخواهم کرد» (نامه ها: 98). یک سال پس از انتشار افسانه، در نامه ای (اردیبهشت 1302) به خواهرش ناکتا، خودش را «صدای مخفی عالم و رونق آینده» خوانده. علت بی کسی و گمنامی خود را هم همین دانسته است (نامه ها: 85).