اگر بپرسند که یکی از مهم ترین مشکلات ساختار سیاسی یا حداقل مقدم ترین مشکلی که باید آن را حل کرد، چیست، می گویم «بیگانگی با واقعیت»، گویی ارتباط خود را با واقعیت از دست داده اند، یا قادر به دیدن آن نیستند، یا عینک خاصی به چشم دارند که واقعیت را باژگونه می بینند، یا ساختارهای مغزی آنان دچار تحولی شده که درک واقعیت از سوی آنان متفاوت از درک ما است. شاید همه این ایرادات به امثال ما وارد است و آنان در حال مشاهده درست واقعیت هستند. در هر صورت این پدیده موجب می شود که بر حسب برداشت ما، آنان درس آموزی کافی از روند تحولات نداشته باشند. بهترین مصداق برای اثبات این ادعا، تکرار گزاره سرعت زیاد «قطار پیشرفت»