مرکز آمار ایران به تازگی اقدام به انتشار گزارش شاخص های عدالت اجتماعی ایران کرده است. در بخشی از گزارش عدالت اجتماعی، شاخص فلاکت مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. این شاخص که در تعریفی ساده از حاصل جمع نرخ بیکاری و نرخ تورم به دست می آید، در یکی از جداول گزارش مرکز آمار ایران به رغم تاکید بر بیکاری تک رقمی و تلاش برای مهار تورم از سوی دولتمردان، افزایش قابل توجهی را تنها در پنج سال نشان می دهد. شاخص فلاکت از 19.3 در سال 1395 به 49.4درصد در سال 1400 رسیده است؛ این یعنی افزایش حدود 155درصدی! در حال حاضر آمار ها از نرخ بیکاری حدود 8درصد و تورم بالای 40درصد خبر می دهند.

تحقیقات انجام شده نشان می دهد که شاخص فلاکت اولین بار در دهه 70 میلادی توسط «آرتور اکان» مطرح شد. با بررسی شاخص فلاکت می توان به نگاهی جامع نسبت به وضعیت اقتصاد دست یافت، چراکه این شاخص از محاسبه همزمان نرخ بیکاری به عنوان یک شاخص اجتماعی- اقتصادی و نرخ تورم به عنوان یک شاخص اصلی در اقتصاد حاصل می شود. به گزارش تجارت نیوز، اقتصاددانان بر این باورند که شاخص فلاکت نشانگر میزان سختی است که به افراد در یک جامعه تحمیل می شود. همچنین به گفته کارشناسان، ارزش مجموع دو شاخص بیکاری و تورم که هر دو کاهنده رفاه افراد در یک اقتصاد به حساب می آیند، می تواند میزان شاخص فلاکت را نشان دهد، اما در ادامه عده ای مقدار نرخ بهره بانکی را هم در محاسبه این شاخص لحاظ می کنند. بررسی ها حکایت از این دارد که هرقدر شاخص فلاکت عدد بزرگ تری را به نمایش بگذارد، یعنی افراد جامعه سختی بیشتری را تحمل می کنند. اگر اقتصادی سالم باشد، شاخص فلاکت باید بین 6 تا 7درصد باشد و البته نرخ ایده آل رشد هم بین 2 تا 3درصد است. شاخص فلاکت از تمام شاخص هایی که در محاسبه آن دخالت دارند، یعنی نرخ بهره، نرخ بیکاری و نرخ تورم تاثیر گرفته و در عین حال روی آنها تاثیر می گذارد.