موریتز رادولف پژوهشگر ارشد چین در مدرسه حقوق دانشگاه ییل در رشته توییتی نوشت: پکن به میانجی گری برای احیای روابط دیپلماتیک بین عربستان سعودی و ایران کمک کرد. آیا پکن به یک وزنه سنگین سیاسی در خاورمیانه تبدیل می شود؟ آیا چین در حال تبدیل شدن به یک نیروی جهانی در زمینه حل مناقشات بین المللی است؟ در حالی که عراق و عمان نیز در این روند از سال 2016 مشارکت داشته اند، امضای این قرارداد در پکن انجام شد. چین نه تنها بزرگ ترین شریک اقتصادی برای اکثر کشورهای خاورمیانه است، همچنین در حال تبدیل شدن به یک وزنه سنگین سیاسی در منطقه است.

در دسامبر گذشته، شی جین پینگ برای شرکت در اولین اجلاس سران چین و کشورهای عربی به ریاض رفت. در طول این رویداد، طرفین توافق کردند که «جامعه چینی-عربی با آینده مشترک در عصر جدید» همکاری های اقتصادی و سیاسی نزدیک تری را آغاز کنند. سند سیاست عربی چین از سال 2016 هنوز مرجع خوبی برای اولویت های چین در منطقه است. کلید به اصطلاح الگوی همکاری «1+2+3» است. (1) همکاری انرژی، هسته اصلی است، (2) ساخت زیرساخت و تسهیل تجارت و سرمایه گذاری دو بال هستند و (3) پیشرفت هایی در سه زمینه فناوری پیشرفته و جدید و همچنین انرژی هسته ای و ماهواره فضایی پیش بینی می شود. جمهوری خلق چین قصد دارد به یک بازیگر کلیدی در حوزه حل و فصل منازعات بین المللی (به ویژه با تمرکز بر میانجی گری) تبدیل شود. موضع گیری در مورد حل و فصل سیاسی بحران اوکراین فقط آخرین نمونه از این روند کلی است. در 16 فوریه، مراسم افتتاحیه دفتر مقدماتی سازمان بین المللی میانجی گری در هنگ کنگ برگزار شد. این اولین سازمان حقوقی بین دولتی در جهان خواهد بود که به حل و فصل اختلافات بین المللی از طریق میانجی گری اختصاص دارد. طبیعتا بین چشم انداز و اجرا فاصله وجود دارد و چین هنوز در مرحله ظرفیت سازی است. با این حال، اذعان به موقعیت استراتژیک چین در زمینه حل مناقشه مهم است. خلاصه اینکه در حالی که تنش ها با ایالات متحده به طور پیوسته در حال افزایش است، پکن بسیار فعال و به طور فزاینده ای در تلاش های خود برای کمک موثر به خاورمیانه است.

آنله شلین پژوهشگر ارشد خاورمیانه در موسسه کوئینسی در توییتی نوشت: این واقعیت که چین در توافق ایران و عربستان میانجی گری کرد بسیار مهم است. این نشان می دهد که چین می تواند نقشی را در تقویت خاورمیانه ایفا کند که بیشتر با همکاری و تجارت و کمتر با درگیری و فروش تسلیحات تعریف می شود. سعودی‏‏ ها در حال بازی کردن با منافع آمریکا در تقابل با ایران در مقابل منافع چین برای کاهش تنش‏‏ ها هستند. ممکن است سعودی‏‏ ها فعلا با عادی‏‏ سازی با ایران موافقت کرده باشند، زیرا این امر منافع کنونی آنها را تامین می کند، اما همچنان می خواهند ببینند آیا ایالات متحده با تضمین امنیتی برای مقابله با نفوذ چین در فروش تسلیحات و افزایش احتمال جنگ با ایران پیش خواهد رفت یا نه. با این حال ایالات متحده باید روی ترویج صلح و رفاه برای مردم و نه فقط فروش سلاح و کمک های امنیتی به مستبدان و ارتش آنها کار کند.

جاناتان فولتون استاد مطالعات چین در دانشگاه زاید در توییتی نوشت: مشارکت جامع استراتژیک چین با ایران و عربستان سعودی نشان می دهد که پکن معتقد است می تواند نوع متفاوتی از قدرت بزرگ در خاورمیانه باشد. اعلام احیای روابط دیپلماتیک ایران و عربستان سعودی این استدلال را بیشتر تقویت می کند که پکن می تواند با دستیابی به روابط متوازن با بازیگران منطقه ای رقیب در مسائل امنیت منطقه ای نقش داشته باشد.