از شما سپاسگزارم که در لابه لای مطالبی که به نیت حل مسائل جاری بافت قدیم شهر شیراز هر هفته در اینجا می نویسم، به اصول عام حاکم بر شهر و شهرداری و شهرسازی توجه می کنید. من اینها همه را از دیگران آموخته ام و همچنان می آموزم. همین دو، سه روز پیش دوستی در مطلبی کوتاه و وزین درباره فلسفه و اندیشه ایرانی نوشته بود که در غرب و در اواخر قرون وسطی قدیسی موفق می شود این ایده را جا بیندازد که مفهوم «مصلحت عمومی» باید در حوزه سیاسی نیز وارد شود تا اندیشه یونانی-غربی، جنبه حقوقی نیز پیدا کند و آنچه برای جامعه شهری تصمیم گرفته می شود، بتواند نزد عموم نیز مقبول بیفتد. یعنی «آنچه به مصالح عامه مربوط می شود،