خدا کسی را که مرتکب خطایی شده و از خطای خود غفلت کرده و از مولایش پوزش نطلبیده یا حدود الهی را فراموش کرده و در چشمش آنها را بی ارزش و کوچک شمرده است. با بلای الهی ادب خواهد کرد. اما اگر پس از ارتکاب خطا عذرخواهی کند، در معرض بلا و عقوبت قرار نخواهد گرفت. پس بلا و عقوبت برای کسانی است که اهل غفلت باشند. انسان اگر مرزشکنی کرد، باید فورا توبه و استغفار کند. نباید اجازه دهد کار به عقوبت برسد. لذا هر وقت دیدید که مبتلا شده اید، ببینید چه کار خلافی انجام داده اید و یا چه تکلیفی را ترک کرده اید؟(1)