بازی دوم از مرحله نیمه نهایی رقابت های جام حذفی امروز و ساعت 18:30 برگزار می شود و دو تیم پرسپولیس و هوادار در ورزشگاه دستگردی به مصاف هم می روند تا تکلیف یک فینالیست دیگر این دوره از رقابت ها مشخص شود. این بازی در شرایطی برگزار می شود که مجوز حضور تماشاگر صادر نشده و علاقه مندان اجازه ورود به ورزشگاه را نخواهند داشت! به این ترتیب پرسپولیس در اولین بازی پس از قهرمانی در لیگ برتر باید بدون تماشاگر به مصاف میزبانش در تهران برود؛اتفاقی که در دیگر کشورها نه تنها رخ نمی دهد بلکه در بسیاری از کشورهای همسایه مثل قطر و امارات برای حضور تماشاگر در استادیوم جوایز چند هزار دلاری تعیین می کنند، سیاستی که با وجود سرمایه گذاری های کلان در جذب ستاره های بزرگ کشورهای اروپایی و امریکایی و امکانات زیاد مثل ورزشگاه فوق مدرن با شکست مواجه شده و مردم این کشورها روی خوشی به فوتبال نشان نمی دهند. اما در کشور ما شرایط برعکس است! سال هاست که ورزشگاه مدرنی در تهران ساخته نشده یا دو تیم بزرگ و پرطرفدار پایتخت هنوز زمین تمرین مناسبی ندارند و هواداران این دو تیم برای تماشای تمرینات و بازی های تیم های مورد علاقه خودشان باید هزینه زیادی بپردازند. اما به دلیل عشق به فوتبال و این تیم ها تمام سختی ها را به جان می خرند به این امید که بازیکنان تیم های شان را از نزدیک ببینند و از آنها حمایت کنند.

در این شرایط به جای آنکه مسوولان ورزش و فوتبال بستر مناسبی فراهم کنند تا از این سرمایه بزرگ هواداری نهایت استفاده را ببرند هربار تصمیماتی گرفته می شود که تعجب برانگیز است. آن قدر که به نظر می رسد مسوولان مربوطه علاقه ای به حضور علاقه مندان در ورزشگاه ها ندارند! اگر غیر از این است چطور می شود قهرمان لیگ برای بازی پسا قهرمانی هوادارانش را پشت درب های استادیوم ببیند؟ از آن سمت اگر تیم هایی مثل هوادار از داشتن امکانات اولیه فوتبال مثل استادیوم استاندارد محروم هستند چطور به این تیم ها اجازه حضور به لیگ برتر داده می شود؟ چرا تاوان نداشتن شرایط میزبانی یک تیم را باید هواداران فوتبال بپردازند؟ البته این شرایط بد فقط برای هوادار نیست و دیگر تیم ها از قبل و حالا فقط نام لیگ برتری را یدک می کشند و در تدارک امکانات حرفه ای برای برگزاری یک بازی با تیمی پرهوادار عاجز هستند.

تیم هایی مثل هوادار و پیکان و چند تیم دیگر که در بازی مقابل تیم های بزرگ خواهان اجرای عدالت هستند و اجرای عدالت برای آنها مفهومش همان منع حضور هواداران پر شور دو تیم پرطرفدار پایتخت در زمان میزبانی آنهاست! عدالتی که بیشتر شبیه به ظلم در حق فوتبال دوستان است تا شرایطی برابر .

البته که نباید فراموش کرد در نهایت مقصر اصلی چنین وضعیتی مقامات تصمیم گیر هستند و نه یک باشگاه.