آرشیو سه‌شنبه ۱۶ خرداد ۱۴۰۲، شماره ۵۵۰۰
جامعه
۱۰
گزارش میدانی

گزارش «اعتماد» از روستاهای حاشیه سد گتوند که باز هم زیر آب رفته اند

فریاد زیر آب

نادره وائلی زاده

سد گتوند باز هم روستاهای اطرافش را بلعید. 6 روستا در شهرستان لالی و 2 روستا در شهرستان مسجدسلیمان در شمال خوزستان، در حالی قربانی بلندترین سد روی رودخانه کارون شده اند که هنوز پولی بابت زمین و خانه های شان از وزارت نیرو دریافت نکرده اند. آب دریاچه سد که از ابتدای امسال کم کم بالا آمده بود، حالا به بیشترین میزان خود رسیده و روستاهای «پابرآفتاب»، «تنگ هلیل»، «رگ هلیل»، «گل انبار»، «چال ناک»، «چم لوند»، «تلخاب تاجدین» و «پرنوشته» را در دو طرف دریاچه سد، به زیر آب برده است. تصاویری که به «اعتماد» رسیده، نشان می دهد که آب در حال بالا آمدن در روستاهای مسجدسلیمان است و اهالی در حال نقل مکان هستند. آب تا سقف بعضی از خانه ها رسیده و در حال وارد شدن به خانه هایی است که در قسمت های بالادست تر قرار دارند. سد گتوند که یکی از گران ترین و پرحاشیه ترین طرح های وزارت نیرو است، در 10 کیلومتری گتوند قرار دارد و از 12 سال پیش در زمان افتتاحش، بیشترین هزینه را برای محیط زیست، رودخانه کارون و روستاهای اطرافش به همراه داشت. ساخت این سد روی یک سازند نمکی، با انتقادات گسترده مواجه بوده و به عنوان «فاجعه ملی» مشهور شده است. این سد در زمان آبگیری 41 روستا را به زیر آب برد. تعدادی از روستاها در زمان ترسالی، با بالا آمدن تراز آب در مخزن سد شاهد آبگرفتگی و غرق شدن خانه و مزارع خود هستند. «علی یوسفی» از اهالی روستاهای آب ماهیک در شهرستان لالی می گوید: «روستاهای پابرآفتاب، تنگ هلیل، چال ناک و گل انبار در این منطقه با بالا آمدن آب سد گتوند، کمتر از یک ماه است که دوباره زیر آب رفته اند. هیچ هشداری هم در این باره به مردم نداده بودند. امسال بارندگی خوب بود و روستاییان زمین های شان را گندم و جو کاشته بودند که محصول پرثمری داشت، اما همه اش در این آبگرفتگی از بین رفت. نزدیک به 60 خانوار از اهالی در این روستاها ساکن بودند که دوباره آواره شدند؛ بعضی از آنها به بازفت رفتند و برخی هم به اندیکا، لالی یا شوشتر نقل مکان کردند.» در سال های 1398 و 1399 نیز که بارندگی زیاد بود، مخزن سد گتوند حداکثر آبگیری را داشت و روستاهای آب ماهیک و مسجدسلیمان را به زیر آب برد. اما آوارگی اهالی روستاهای حاشیه سد گتوند از مرداد ماه 1390 با آغاز آبگیری سد شروع شد. آن زمان به روستاها گفتند که آنجا را تخلیه کنند ولی بعضی از اهالی راضی به ترک خانه های شان نشدند، چون به قیمت گذاری خانه و زمین های شان اعتراض داشتند و آن را ناچیز و ناعادلانه می دانستند که نمی شد با این پول کم برای خود خانه بخرند. اما با وجود این اعتراضات سد آبگیری شد، آب و برق و تلفن روستاها را قطع کردند و اهالی ناچار به مهاجرت شدند. یوسفی در این سال ها به عنوان نماینده اهالی آب ماهیک، مطالبات آوارگان سد گتوند را پیگیری کرده است. او می گوید: «بعد از آبگیری سد، خانه های روستاییان زیر آب رفت و خراب شد که بسیاری از آنها نتوانستند دوباره خانه ها را بسازند. در خشکسالی ها که آب سد پایین می آید اهالی بازمی گردند و در منطقه آب ماهیک در چادر زندگی می کنند که حالا با آبگرفتگی مجدد روستاها دوباره آواره شدند و به کوچ نشینی روی آورده اند.»

آبادی هایی که غرق شد

«زال صالحی»، بخشدار مرکزی لالی نیز می گوید: «20 روزی هست که آب سد گتوند بالا آمده، سطح آب دریاچه امسال بیشتر از سال های قبل و حتی بیشتر از زمان آبگیری سد است که این مساله باعث شده بخش هایی از زمین های کشاورزی در منطقه آب ماهیک و روستاهای چم لوند، پابرآفتاب، رگ هلیل و تنگ هلیل زیر آب برود. البته هنوز نتوانستیم میزان خسارت به زمین های کشاورزی را برآورد کنیم، چون این روستاها در محاصره آب هستند و راه دسترسی به آنها قطع شده است.» او همچنین تایید می کند که اخطاریه ای مبنی بر هشدار نسبت به بالا آمدن آب سد گتوند دریافت نکرده است. صالحی با اشاره به اینکه اخیرا جلسه ای با مسوولان سد گتوند نداشته اند، می گوید: «مطالبات منطقه آب ماهیک از سد گتوند هنوز پرداخت نشده و اهالی از سال 1389 درگیر این مساله هستند. این روستاها قبلا آباد بودند و شورا و دهیاری داشتند که با آبگیری سد زیر آب رفتند، اما چند سالی که خشکسالی بود مردم برگشتند و در همان منطقه ساکن شدند. حالا ما پیگیر هستیم که روستاهای این منطقه را دوباره احیا کنیم و برای آنها برق و جاده بسازیم تا مردم در مناطقی که دچار آبگرفتگی نمی شوند، بتوانند ساکن شوند.»

سیلاب در «تلخاب»

سد گتوند امسال بعد از چند خشکسالی، 98 درصد از حجم مخزنش پر شده و ارتفاع آب در دریاچه سد، به بیشترین حدش رسیده است. تراز آب در سد گتوند اکنون بیش از 230 متر و حجم آب پشت سد 4.7 میلیارد مترمکعب رسیده که حداکثر تراز نرمال سد است. دو روستای مسجدسلیمان نیز با بالا آمدن آب سد گتوند دچار آبگرفتگی شده اند. این روستاها پیش از این نیز دو سال متوالی متحمل خسارت سنگین ناشی از سیلاب سد به مزارع، خانه ها و دام های شان شدند. این روستاها هر نوبت حدود 2 ماه زیر آب بودند و فرمانداری مسجدسلیمان سدگتوند را مکلف به پرداخت خسارت به آنها کرده بود. «حمید جهان بین»، معاون فرماندار مسجدسلیمان می گوید: «روستاهای تلخاب تاجدین و پرنوشته در این شهرستان با بالا آمدن آب سد گتوند در معرض خطر آبگرفتگی هستند که ضرورت دارد مدیریت بحران استانداری در این زمینه دخالت کند.» او ادامه می دهد: «چند روز پیش، از وارد شدن آب سد گتوند به روستاها باخبر شدیم. البته مسوولان سد قبلا به بخشدار عنبر زمان بالا آمدن آب را اعلام کرده بود. در همین راستا یک دستگاه لودر برای ایجاد راه دسترسی به زمین های کشاورزی و حمل اثاثیه اهالی در اختیار آنها قرار گرفت که محصول خود را برداشت کردند، اما حاضر به انتقال و جابه جایی اسباب خود نشدند. نامه ای خطاب به مسوولان سد گتوند نوشتیم که در آن اعلام کردیم بعد از بالا آمدن آب، تعدادی از منازل در معرض خطر هستند و باید برای جلوگیری از خطرات احتمالی اقدام فوری کنند. رونوشت این نامه هم به ستاد بحران استانداری برای دستورات لازم ارسال شده.»

از روستا تا حاشیه

مسوولان سد گتوند پیش از این مدعی شده اند که با رعایت همه قوانین و با یک هیات کارشناسی شامل منتخب مردم، منتخب دستگاه اجرایی و مورد تایید دوطرف (مرضی الطرفین)، تملک ها انجام گرفته، ادعایی که اهالی روستاها رد می کنند. فرمانداری لالی در یکی از مکاتبات خود در اردیبهشت 99 تایید کرده که «پرداخت خسارت به 11 روستای این شهرستان به صورت ناقص اجرا شده و حدود 60 خانوار به نحوه کارشناسی و تعیین قیمت اراضی، مستغلات و مستحدثات اعتراض داشته و از دریافت مطالبات تعیین شده خودداری کرده اند.» در نامه دیگر این فرمانداری به تاریخ آبان 96 اعلام شده که «خسارت وارده به 300 هکتار عرصه در روستای تلخاب تاجدین، 150 هکتار عرصه در پرنوشته و سرپر، 141 هکتار عرصه در گاورا لب رود، 400 هکتار عرصه در سربیشه، 139 هکتار عرصه و اعیان در رگ هلیل جبران نشده، همچنین 6 میلیارد تومان طبق مدارک کارشناسی شده و ادعای مالکان در روستای گلزاری پابرآفتاب و تنگ هلیل به مالکان پرداخت نشده است.» جهان بین، معاون فرماندار مسجدسلیمان می گوید: «مشکل روستاهای حاشیه سد گتوند، سر دراز دارد و به مقامات بالاتر از استان هم کشیده شده. برخی اهالی روستاها حتی به وزارت نیرو و وزارت کشور هم شکایت کردند که برای بررسی به استانداری و فرمانداری ارجاع شده. جلسات متعددی هم تشکیل شده اما به نتیجه ای نرسیدند. مسوولان سد می گویند پول مردم را به حساب دادگستری واریز کرده و مالک این زمین ها هستند و مردم نباید در آنجا خانه بسازند. مردم هم مدعی هستند پولی بابت زمین های شان نگرفتند و مالک زمین و خانه خود هستند. اهالی مرتب به ما مراجعه می کنند و درخواست دارند که قضیه حل بشود. ما هم مکاتباتی با استانداری و مدیران سد داشتیم و اخیرا هم جلسه ای تشکیل شد، اما هر دو طرف هنوز بر سر مواضع خود هستند. به روستاییان گفتیم که آمادگی داریم برای جابه جایی روستاها به محل جدید و در محدوده ای که خطری تهدیدشان نمی کند، اقدام کنیم.»

نامه های بی جواب

مقتدایی و شریعتی، استانداران اسبق خوزستان در نامه هایی به وزرای وقت نیرو در سال های 95، 96 و 98 خواستار پرداخت حق و حقوق روستاهای حاشیه سد گتوند شدند که بی جواب ماند. آخرین بار خلیلیان، استاندار پیشین خوزستان آبان ماه 1400 در نامه ای به وزیر نیرو خواستار پرداخت خسارت به اهالی روستاهایی شده که از سال 87 با اجرای سد گتوند آسیب دیده اند: «آبگیری سد گتوند و به تبع آن به زیر آب رفتن اموال منقول و غیرمنقول اهالی روستاهای واقع در محدوده آبگیری سد، موجب ضرر و زیان مادی و معنوی عدیده ای شده که متعاقبا به بروز نارضایتی های گسترده ای از سوی آحاد ساکنان منطقه منجر شده است.» یوسفی، نماینده اهالی آب ماهیک با اشاره به تشکیل جلسه در 17 اردیبهشت امسال در فرمانداری مسجدسلیمان می گوید: «این جلسه بعد از نامه پارسال استانداری به فرمانداری های مسجدسلیمان و لالی برای حل مشکل روستاییان تشکیل شده که نمایندگان سد گتوند و اهالی در آن حضور داشتند. در این جلسه مصوب شد که سد گتوند خسارت وارد شده به زمین های کشاورزی در روستاهای تلخاب تاجدین و پرنوشته در مسجدسلیمان را پرداخت کند. همچنین قرار شد سد گتوند برای روستاهای پرنوشته و تلخاب تاجدین که جاده آنها هر سال زیر آب می رود، جاده های جدیدی بسازد. علاوه بر این مصوب شد که برای روستاهای آب ماهیک لالی نیز جلسه مشابهی با حضور نمایندگان سد گتوند تشکیل شود.» او ادامه می دهد: «سد گتوند خسارت وارد شده به زمین های کشاورزی اهالی منطقه آب ماهیک در سال 99 را پرداخت کرده. ما به دنبال این هستیم که جاده های جایگزین برای روستاهایی که در زمان بالا آمدن آب سد به زیر آب می رود، بسازیم و تقاضای ساختن شهرک جایگزین برای روستاییانی داریم که بدون دریافت حق و حقوق شان آواره شده اند. ما این مساله را همچنان پیگیری می کنیم، به وزیر نیرو نامه نوشتیم که تاکنون جواب نداده. به استاندار جدید خوزستان هم پیام های زیادی داده ام ولی هنوز بی نتیجه بوده است.»

گران ترین سد

خسارت به روستاییان در حالی 15 سال است پرداخت نشده که برای ساخت سد گتوند نزدیک به 40 هزار میلیارد ریال هزینه شده و علاج بخشی آن هم بیش از 70 هزار میلیارد ریال خرج دارد. آوارگان سد گتوند آیا صاحب خانه می شوند؟