واژه فاینانس در لغت به معنی مالیه یا تامین مالی است. فاینانس، ساز و کاری است که در آن بین کشور سرمایه پذیر و سرمایه گذار، قراردادی منعقد می شود که طرح یا پروژه ای همراه با توان ارزی لازم توسط کشور سرمایه گذار تامین شود.

زمانی که طرح یا پروژه به بهره برداری رسید، بر اساس میزان سرمایه گذاری و بهره متعلق به آن کشور، سرمایه پذیر متعهد می شود کل قیمت تمام شده طرح یا پروژه را به صورت اقساطی در اختیار کشور سرمایه گذار قرار دهد. فاینانس برای وام های بلندمدت به کار می رود.

به بیان دیگر قرارداد تامین مالی از منابع بین المللی را فاینانس می نامند و روشی کوتاه مدت برای انتقال سرمایه به کشور است، زیرا پس از فرا رسیدن موعد بازپرداخت وام، باید اصل سرمایه به همراه سود آن برگشت داده شود. در واقع قراردادهای فاینانس به این مفهوم هستند که یک بانک یا موسسه تجاری خارجی وامی را به منظور عملیات معینی به کشور یا شرکت مشخصی پرداخت کرده و در واقع کنترلی روی هزینه کردن آن ندارد و بنابراین تعهدی نیز برای به ثمر نشستن طرح نداشته و در سررسیدهای تعیین شده ای، اصل و فرع آن را از طرف قرارداد یا بانک تضمین کننده قرارداد دریافت می کند.

روش هم به این صورت است که بین کشور وام گیرنده و کشور پرداخت کننده وام یک قرارداد بسته می شود که کشور پرداخت کننده وام تعهد می دهد در طرح یا پروژه، نیروی انسانی متخصص، انتقال فناوری، مواد اولیه، توان ارزی و ماشین آلات و تجهیزات مورد نیاز را تامین کند. کشور دریافت کننده وام نیز متعهد می شود تا زمان بهره برداری از پروژه، کل قیمت تمام شده طرح یا پروژه را به صورت اقساطی در اختیار کشور سرمایه گذار قرار دهد.